Pınar tekrar paylaştı.
— Gülümsemene bakıyorum Nataşa. Eskiden böyle gülmezdin sen.
— Ne var gülüşümde?
— Hoş o çocukça saflığın henüz gitmemiş ya. Yalnız gülümsediğin zaman sanki kalbin sızıyla doluymuş gibi oluyorsun.
Sayfa 90
Okur Takip Önerileri
Pınar tekrar paylaştı.
Çünkü ben içinde delik deşik düşünceler dolanırken sürekli bir çocuğun ağlayışı ve bağırışıyla taciz edilen bir yarım şair gibi oturup durmaktayım örtüsüz yatağımdan başka bir eşyamın olmadığı terk edilmiş konaktaki izbe odamda.
Sayfa 162 - 163, Ketebe Yayınları
