Melis Şahin

Melis Şahin
@melishahin
Daha çok okumaya çalışan, daha çok okudukça ne kadar az okuduğunun farkına varıp kahırlanan biri.
Gençlikse bahar yeli. Esip, ılıtıp varıyor dağlara uzaklara hemen...
Reklam
“Benim sinemalarım değil elbet! -diye düşündü Nesibe- Daha güzel, daha aydınlık hepsi. Gene de eskisi kadar heyecanlı filmler oynamıyor çoğunda. Ya da ben hiç yaşıtlarımla gelmedim buraya. Büyüklerse hiçbir şeyden heyecanlanmıyorlar.”
Bizler şair ruhlu insanlar olarak doğmuşuz dostum, bu yüzden bu kadar ızdırap çekiyoruz.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bu memleket çok pis Jale, çekip gitmek istiyorum buradan.
Bana, üzülme, diyorsun. Fakat ne yapayım, ızdırabı çok seviyorum. Saadetin kıymetini anlayabildiğim için.
Reklam
Yorgunum. Yorgunluğum sık sık gelir çünkü son derece meşgul bir insanım: dünyaya göz kulak oluyorum.
Hayatın bir de terasta, kışın soğuğunda, yünlere sarılmış bir hâlde kahve içmek gibi bir yanı var.
Mutluluk çok kolaydı. Babamın iyi davranması yetiyor, böylece annem mutlu oluyordu ve biz çocuklar da onunla birlikte mutlu oluyorduk.
Aynı senin dediğin gibi, her şey burada, duygularda, sen de, ölüler de... ve yürünecek sokaklarda var. Bütün dünya benim, bunu algılıyorum.
Reklam
anneyle birlikte dolaşılan yerler hiç unutulmaz canlarım benim! he?!;
içimden anlatma sersem sevmem seni sonra diyordum
ve yıllarca yaklaştım her insana mütereddit tereddüdün tedirginliğiyle büyürkene kalemini kırıp başkasına verir miydi şu karşımdaki acuze
Kendi memleketimizde karnımızı doyurmak için yabancı turistlerin eline bakmamız şaşılacak şey!
İnsanlar, insanlar, insanlar. Şimdi salt insanlar ilgilendiriyor beni. Ne büyük bir zenginlik. Yeni bir insan tanıyınca başım dönüyor. Nasıl olduğunu, neler yapabileceğini anlayana kadar. Başımı döndürüyor gerçekten insanlar...
Amacınıza doğru sağlam ve cesur adımlarla yürürken iyisinizdir. Ama bu yolda topalladınız diye kötü olmazsınız. Topallayanlar bile geriye doğru gitmezler.
Reklam
Önemli olan bu işte hiç pişmanlık duymamak... Günahlardan da sevaplardan da.
Biliyor musun hoyratlık değil de İncelik yakıyor canımı...
Öğrendiği her yeni cümleyle, küçücük hayatını hem biraz daha sevip, hem de o hayattan biraz daha uzaklaşacağını, o yaşlarda hangi çocuk bilebilirdi ki...
"Dur şu pencereden süzülen ışık da ne? Evet, orası doğu, Juliet de güneşi."