Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Murat Yılmaz
Murat Yılmaz
@mrdav
İzmir
İzmir
21 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Ney, bu neydi ne oldu şimdi?
Kitap çok çok güzel bir kitap. Aksiyon, dedektiflik ve psikolojik temelli olarak yazılmış. Sürprizbozansız özeti ise; CIA 'de profil uzmanı olarak çalışan Mike 'ın bir cinayeti çözmeye ve cinayeti işleyen seri katili bulmaya çalışmasını ve bu cinayetlerin kendi geçmişi ile neden bağlantılı olduğunu ve katilin neden kendisini kafaya taktığını bulmaya çalışmasını anlatıyor. Bunun için Amerika'dan Brezilya'ya kadar uzanan bir hikaye çok gerçekçi bir şekilde anlatılıyor. Kesinlikle okunması gereken bir kitap.
-Sürprizbozan geliyor- Kitabı daha okumadıysanız yorumun bundan sonrasını sakın okumayın. Başlıyorum. La Mike şizofrenmiş ya la. Öncelikle kitabın isim seçimi çok kötü. Sırf adı Halüsinasyon olduğu için hep bunlar gerçekten olmadı Mike bunları hayal ediyor diye düşünüp durdum. Ancak ben cinayet olayları gerçekten oldu katil Mike ancak kişilik bölünmesi nedeniyle (ki psikolojik olarak Identity filminde anlatıldığı şekliyle bir kişilik bölünmesi olması imkansızmış) Katil olarak yaptığı şeyleri bilinci baskılıyor diye düşündüm. Hatta en sonda babası olduğunu düşündüğü güvenlik görevlisinin açıklamaları (tabi Mike bu konuşmayı da kafasında kuruyor gerçekte olmuyor) tamam dedirtti bana her şey yerine oturdu. Ama 3-5 sayfa sonra yine değişiyor her şey. Bir nev'i Shutter Island filmini anımsattı bana.
Ötzi candır (Bittikten sonraki düzenleme)
Genelde bizim kültürümüzle bağdaşmayan zombiler ile ilgili olduğu için iyi olmasını beklemiyordum açıkçası. Bir nevi korku ama daha çok gerilim kitabı olduğu için kesin içine siccin tarzı şeylerin de eklenmesini bekliyordum. Cinli şeyleri de genelde küçüklüğümüzde sağdan soldan hep dinlediğimiz için artık çok da bir etkileyiciliği kalmadı açıkçası. Ancak kitap gerçekten çok iyi yazılmış. Bu kadar iyi olmasını beklemiyordum. -Sürprizbozan- özellikle 2. bölümde Ötzinin hikayesini okumak çok hoşuma gitti. Tom Cruise'un oynadığı Mumya filmi geldi aklıma bir çok yerde. Kesinlikle okunması gereken bir -kitap.
-Kitap Bittikten sonraki düzenleme- Sonuna kadar çok güzel geldi kitap ama -kitapları elektronik kitaptan okuduğum için kaç sayfa olduğunu bilmiyorum da- yüzlerce sayfa okudum heyecan tavan yaptı sonra kitabın sonunu yarım paragrafta bağladı bitti gitti. Sanki yayıncı şirket yeter artık 6 aydır vermedin artık yarın ver de basalım kitabı demiş, adam da tipik Türk, son güne kadar yazmamış, son akşam oturmuş televizyon karşısında tamamlamış gibi bir izlenim verdi bana. En az 100 sayfa daha eklenebilirdi kitabın sonuna.
Ama sonunu çok basit bulmuş olsam da yine de kesinlikle okunması gereken bir kitap. Gelişme kısmı özellikle Ötzi bölümünü okurkenki heyecan tüm olumsuzlukları götürüyor. Ben çok beğendim.
Şeker Portakalı
5 Yaşındaki Zeze'nin çocukluktaki belli bir dönemi anlatan bir kitap. İçerisinde fazla argo kelime olduğu için Milli Eğitim Bakanlığı tarafından hem 100 Temel Eser arasında sayılmış hem de yasaklanmıştır. Ancak yasaklanma nedeni siyasi değil içerisinde çok argo barındırmasıdır. Kitabın içinde döneminin hayat koşullarına da bağlı olarak biraz Argo
Okur Takip Önerileri
Myron Bolitar Serisinin tüm kitaplarını okuyun..
Harlan Coben'ın nerdeyse tüm Myron Bolitar serisini okuyan biri olarak tüm kitapları çok çok harika. Tess Gerritson gibi tarzı var ancak Harlan Coben'ın farkı kitapları aksiyon barındırırken çok da eğlenceli. Eğlence espri kısmını çıkarttığımızda Gerilim romanı oluyor. Yani aksiyonu ve heyecanı hiç bitmeyen bir seri Myron Bolitar serisi. Hele bir kitabında bir evin içinde 2 fedai Myron ve Will'in kavga sahnesi diyeceğim artık var. Öyle tasvir edilmiş ki en heyecanlı filmde bu kadar heyecanlanmamıştım. Tüm hareketler, tüm yumruklar ya da tüm darbeden kaçışlar gözünü kapatınca aynen birebir oluyor. Ancak tüm Myron Bolitar serisinin en iyisi Will. Will olmadan bu kitaplar aynı etkiyi veremezdi. 2. grup Myron Bolitar serisi yani Myron'ın yeğeninin serüvenleri asıl Myron Bolitar serisi kadar eğlenceli değil. Ama onlar da çok güzel. Harlan Coben candır.
Murakami
Murakami'nin okuduğum ilk ve tek kitabı. O nedenle kendisinin tarzını çok bilmemekle beraber çok zor, çok ağır bir kitap olduğunu söyleyebilirim Tarzım değil belki çok beğenenler vardır. Kitap dili de çok ağır bazı yerleri bir kaç kere okumak gerekiyor anlamak için o zaman da kesin anlayacaksın diye bir şey yok geçiyorsun oraları. Ama bazı yerleri o kadar mantıksız ki. Ki bu mantıksız yerler de fantastik öğeleri içeren kısımlar değil. Fantastik öğelerin mantıksız olması zaten gerçek olmamalarından kaynaklanıyor ve doğal anlarım. Ancak bazı yerler hakikaten mantıksız. Gereksiz yere çook uzun. 1 kitapta bitirebilirmiş her şeyi ve hatta keşke bitirseymiş. Okunabilir ama okunmasa da çok bir kayıp olmaz bence.
Karakterler olayları güya "mantık yoluyla" hemen çözüyorlar ve hiç mantık hatası yapmıyorlar. Bu böyleyse kesin bundandır diyor ve bir bakıyoruz gerçekten ondan. Misal ve tabiki de olmazsa olma sürprizbozan uyarısı; kadın karakter kimseyle o dönemde cinsel ilişkiye girmiyor ama hamile kalıyor, adam karakteri de nerdeyse 15 yıl hiç görmemiş. Diyor ki bu çocuk kesin aramızdaki bağdan dolayı bu adamdan. He he diyor insan. Ama en sonunda da adama senin çocuğuna hamileyim diyor adam da aa ne güzel büyütürüz şimdi çocuğumuzu diyor hemen kabul ediyor. Bir sorgula, nasıl oldu hacı ben seni en son ilkokulda gördüm o zamandan beri 15 senedir hamile misin de, bir DNA testi falan iste. Yok adam hemen kabul ediyor. Daha bir çok şey var böyle. Çok beğenmedim ondan.
Trendeki Kız
Kitap eski eşine takıntılı ve alkolik bir kadının bu takıntı nedeniyle sonrası başından geçenleri ve bir cinayeti çözmeye çalışmasını anlatıyor. Herkes çok beğenmiş olsa da ben o kadar çok beğenmedim. Yani kitap güzel anlatımı da güzel ama ortalamanın belki bir tık üzerinde şeklinde güzel. İnanılmaz bir kitap değil. Mesela kitap uzasın diye eklenmiş bazı olaylar ve bazı karakterler var. Derinliğinde psikolojik bir eser daha çok. -Sürprizbozan uyarısı- Bir insanın bir şeye inandığında (ya da birini sevdiğinde) sadece görmek istediklerini gördüğünü, doğrulara gözünü kapadığını anlatıyor.
Böyle baba olmaz!...
Bir kasabaya sis çöküyor, yaratıklar falan çıkıyor. Bir kaç kişiyi öldürüyorlar. Bir grup da kurtulmaya çalışıyor. 5 yaşındaki yeğenimin tarzında bir anlatım oldu ama özeti böyle. Sonunda seni sinirlendirmesi hariç merak uyandırıcı bir kitap. İnsan psikilojisi üzerine güzel bir inceleme aslında. Her şeyin aslında umudun son bulduğunda biteceğini
Aah Coffey ah!.
Kitabını okuduktan sonra filmini izledim. Basmakalıp (klişe) bir söz vardır ya, film kitabın verdiği hissi vermedi diye. Valla bu kitap da film de aynı etkiyi verdi. Tabiki kitap her zaman daha güzeldir. Çünkü insan hayal gücünü kullanır. John Coffey'i bu şekilde düşünmemiştim ben filmin en başlarında bir alışamadım başta. Ama filmdeki John Coffey
2+2= ?
Zamanına göre çok güzel bir distopya. -Sürprizbozan uyarısıdır olmaya da bilir şu an ne yazacağımdan henüz emin değilim gelişine gidiyorum- Baskılara karşı başkaldırı, aslında tam olarak başkaldırı da değil. Baskılar o kadar üst seviyede ki başkaldırı zaten karakterlerin aklına bile getirilemiyor. Yani aslında başkaldırıların bile baskılanmasını
Havlulu Otostopçu
Çok beğendiğim bir seriydi. İlk kitap çok farklı çok şaşırtıcıydı hemen bitirdim, 2. kitap ortalamaydı, 3. kitap da ortalamanın biraz daha üzerindeydi, bunları bitirmem biraz daha sürdü. Ama genel olarak bakınca tamamı çok etkileyici bir kitap. Her yeni başlıkta acaba ne olacak diye meraklandırıyor. Ufak bir kaç açık veya tutarsızlık vardı. İlk kitapta neredeyse en önemli olan karakterin adı 2. kitapta hiç geçmiyor gibiydi. Daha doğrusu ben hepsini tek cilt olarak okudum ilk kitap dediğim en başları 2. kitap ortaları 3. kitap da sonları oluyor. Ama yine de bilim-kurgu sevenler için kesinlikle okunması gereken bir kitap.
Uçurtma Avcısı - En iyinin en iyisi
Kitabın adını görünce bile otur ağla. 10 sene kadar önce elime ilk aldığımda hiç tahmin etmediğim şekilde, tarihimin en iyi ve en beğendiğim kitabı oldu. Herkes için farklıdır tabi bu ama bu kitabı okumayacaksanız bile alın en azından kütüphanenizde dursun ileride çocuğunuz okur.
Fi & Pi & Çi ya da sıralaması nasılsa işte, aşırı popüler kültür kitapları olduğu için okumak içimden hiç gelmedi. Ancak aynı yazarın kitabı olan Aeden çok farklı ve çok beğendiğim bir kitap oldu. Kitap hem fantastik öğelerle bezeli hem de baya hatta baya baya kamu spotu veriyor. Sosyal mesajların çoğu yerinde olsa da kitabın bazı yerlerinde sosyal mesajdan şişiyor insan. Çok fazla Türk yazarda olmayan bir tarzı var kitabın. Ahmet Ümit kitaplarından sonra en beğendiğim Türkçe kitap oldu.
Çırak (Rizzoli - Isles hala yok ortalıkta)
Biraz önce bitirdiğim ve çok beğendiğim bir kitap. Harlan Coben'ın Myron Bolitar ve diğer kitaplarının nerdeyse tamamını okuduktan sonra benzer tarzda kitaplar ararken denk geldiğim yazar kendisi. Harlan Coben'dan farkı Myron Bolitar serisinde bolca espri varken bu kitap daha gerilim dolu ilerliyor. İlk kitap olan Cerrah kitabından bir tık daha iyi bir kitap ancak -sürprizbozan uyarısı (spoiler 'a daha iyi bir Türkçe karşılık bulunana kadar en iyisi olan bunu kullanacağım artık) - sadece Cerrah 'ta sonu biraz daha detaylıydı ve Rizzoli kendi çabaları ile bulmuştu Cerrah'ı ancak Çırak'ta katil doğrudan Rizzoli'yi buluyor. Yani insanın aklına şu geliyor; o zaman tüm kitap boyunca boşuna aramasaydın katili, otursaydın evinde belinde silahla TV izleseydin kitabın sonunda ne de olsa katili yine sen bulamıyorsun katil seni bulacak. Ama yine de merak uyandırıcı bir kitaptı. Beğendim.
