Doğuda bellekleri kaplayan kum fırtınalarında her şeyi unutulur, ve her şeye yeniden başlanır. İnsanlar ve olaylar hep aynıdır.Her şey sen zamana asılı kalır.İnsan bunu öldüğünde anlar. İlkin zevkleri, sonra tutkuları, sonra umutları ve en son korkuları ölür insanın.O zaman biz de ölürüz.Öldürdüğümüzü anlamadan ölürüz. Yaşadığımızı da anlamamışızdır.Zaten usul usul ölürüz; azar azar yaşar, usul usul ölürüz.