Nilay Bengisu Dere
@murekkepvekitap
İktisat
Maliye
Edebiyat
36 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Ela Gözlü Pars Celile
“Sen iki cenahtan paşa kızlığı yap, Fransız mürebbiyeler tarafından yetiştiril, Roma’yı, Paris’i etrafında fır döndür, yetmiyormuş gibi git dengin bir paşa oğluna var, saraylar, konaklar mekânın olsun… Sonra gel Bursa’da tahtakurularının cirit attığı bir otelde kal…”
Evet, hikâyesi böyle Celile Hanım’ın ama bu kadarla kalmıyor tabi 76 yıllık ömrüne sığdırdıkları. Kocasından göremediği tutku, evlat acısı, Yahya Kemal ile kötü sonlu masalı, nü resim yapma cesareti ve sergileri, kardeş özlemi, oğlunun peşinde hapisler önünde geçirdiği yılları… Bir evlat, bir eş, bir sevgili, bir kardeş, bir dost, bir anne, bir sanatçı olarak yaşanabilecek ne varsa yaşamış dedirten bir ömrü okuyoruz bu kez sevgili Osman Balcıgil’den. 
Nilay Bengisu Dere 
Celile 
Osman Balcıgil
Kızıl Çengi
Türkiye’nin ilk kadın sinema oyuncusu, ilk kadın yönetmeni, yürüdüğü yollara bile hayran olunan, paşa torunu, aşkları, evlilikleri, anneliğiyle birlikte emeği, güzelliği, zekası ve yeteneğiyle de döneminde zirvede ama ölümü bir gazete haberinde yapayalnız öldü başlığıyla duyurulan Cahide Sonku.
“Mitolojik bir karakter değilse, yani ölümlüyse, bir insan bu kadar büyük bir ağırlığı taşıyabilir mi? Ve tabii, taşırsa ne hale gelir?” diyor kitapta tam da öyle. Müthiş bir var olma ve kederli bir yok oluşun hikâyesini okuyoruz bu kez Osman Balcıgil’in kaleminden. Roman bize dönemin sanat hayatını, sanatçılarını, siyasi havasını, toplumun sanata ve sanatçıya ilgisini arka plana alarak milyonların Cahide’si iken aldığı yanlış kararlar, kurduğu duygusal ilişkilerin yıkımı ve işinde peş peşe yaşadığı talihsizlikler yüzünden bir kaçış olarak görüp yavaş yavaş sığındığı alkole bağımlı olup herkesten ve her şeyden saklanmasına ve hatta bu yüzden tek çocuğuyla bağının kopmasına, müthiş bir zenginlikten korkunç bir yoksulluğa düşmesine giden süreci anlatıyor. Cahide kolay gelmiyor Cahide olduğu yere ama zor da olmuyor düşüşü.
Bütün hayatını ve emeğini oyunculuğa ve sanata adamış bir primadonna imiş Cahide, olmasaydı sonu böyle. Nilay Bengisu Dere 
Kızıl Çengi Osman Balcıgil
Nefesi Tutku Olan Kadın: Afife Jale
Biyografi romanlarını hep çok sevmişimdir. Türk Edebiyatında bu türde yazılanlardan okuyup da beğenmediğim hiç olmamıştır çünkü zaten anlatılan hayatlar masal gibi. Afife Jale’nin de hikâyesi öyle. Nasıl başladı nasıl bitti okurken anlamadığım bu heyecanlı ve kederli hayatı kendisi 39 sene yaşadıktan sonra bir hastanede öylece kimsesiz, sessiz, hep korktuğu gibi yük olmadan arkasında bırakmış gitmiş.
Osman Balcıgil bu kez Afife’nin Jale ismini de almadan önceki hayatına götürüp onun daha çocuk yaşta başlayan tiyatro sevdasına bizi de sürüklüyor. Sahneye çıkan ilk Müslüman kadın Afife’nin Jale olana kadar ve olduktan sonra yaşadıklarını okurken yer yer kendinizi yerine koyuyorsunuz çünkü kadın başına olmanın ne demek olduğunu aslında çok iyi biliyorsunuz.
Afife bir de korkunç bir baş ağrısı ile uğraşmış vefat edene kadar ve bu ağrılar morfinman olacak kadar dayanılmazmış ve yine bu ağrılar Afife’yi korkunç bir insan ile karşılaştırmış.
Sevmiş de Afife sevilmiş de. Mesela Bir Bahar Akşamı Rastladım Size şarkısı ki muhteşemdir Selahattin Pınar’ın Afife’ye aşk ilânı.
39 sene ve hep mücadele. Hayatının son yıllarında unutulmaktan ve vefasızlıktan kırgın Afife Jale şimdi adına ödül verildiğini, 8 Mart için reklam kahramanı olduğunu bilse ne hissederdi acaba?
Nilay Bengisu Dere 
Nefesi Tutku Olan Kadın: Afife Jale Osman Balcıgil
Okur Takip Önerileri
Avuçlarımda Hala Sıcaklığın Var
“Kimimiz biraz daha fazla, kimimiz biraz daha az olabilir ama hepimiz, daha iyi bir ülkenin hayalini kuruyor, bu yolda çaba gösteriyorduk.” diyor Sumru kitabın bir bölümünde kendi gençliğine ve 68 Kuşağı’na işaret ederek.
Avuçlarımda Hâlâ Sıcaklığın Var, Lale, Sumru, Fuat, Talip isimli dört gencin gözünden 68 Kuşağı’nı ve 12 Mart Muhtırası’na giden süreci anlatıyor bize. Osman Balcıgil Hayat, Oyun, Savaş, Ölüm başlıklı dört bölümden oluşan bu kitabında müzikten sinemaya, tiyatrodan edebiyata, bürokratlardan siyasilere bir dönemi anlatabilecek ne varsa hepsinden faydalanmış ve yine gerçeği kurguyla birleştirerek bize müthiş bir dönem kitabı sunmuş.
Yazarın Son Söz’de de söylediği gibi “Kendi çocuklarının kanıyla beslenen bir ülkeyiz, vesselam,” Nilay Bengisu Dere 
Avuçlarımda Hala Sıcaklığın Var Osman Balcıgil
