Eda
@mvgl
“ Ne içindeyim zamanın /
Ne de büsbütün dışında “
Tarih Öğretmeni
249 okur puanı
Temmuz 2018 tarihinde katıldı
Hayat yürüyor. Bir gün kervanın dışında kalınca anlar! Bu dünyada yeni diye bir şey var ! Onu inkar edenin vay haline! Zorla değiştiremeyiz ya ! Sağduyusu kendine mübarek olsun!
Acaba aktörlüğü var mı ? Hayır bu aktörlük değil , başka şey. Hayatı benimsemiş! Hiç mağlup olmamış.
136 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
İnsanlar gibi ulusların da çoğu yalnız gençliklerinde yumuşak başlıdırlar; yaşlandıkça yola gelmez olurlar. Bir kez töreler yerleşip kör inançlar kökleşti mi , artık onları düzeltmeye kalkışmak hem tehlikeli, hem boşunadır.
Hayat, hastalıklı bir insanın yorgun gözlerini yakan güçlü bir ışık gibiydi.
“Korkarım uyanık tüccar oldum ben , aşkını ince ölçülere vurup tartıyor ve ne menem bir şey olduğunu anlamaya çalışıyorum.”
Dünyanın güçlülere ait olmasında şaşacak bir şey yoktu . Köleler, kendi köleliklerine saplantıyla bağlıydı.
Burada duramazsın. Devam etmek zorundasın. Biliyorsun ki sonuna kadar gitmek zorundasın.
“Yazmak istedin , yazmaya da çalıştın ama yazacak hiçbir şeyin yoktu. İçinde ne var senin ? Bazı çocukça kavramlar, birkaç az pişmiş duygu, çokça sindirilmemiş güzellik , koskoca ve kapkara bir cehalet , aşkla yanan bir yürek ve aşkın kadar büyük , cehaletin kadar nafile bir tutku. Yazmak istedin !
Bakmayı severim, daha da fazla şey görmek isterim.