Nagihan
@nagihan_b
"Satır aralarına bir ömür sığdıranlar ve kendini yere göğe sığdıramayanlar..."
8 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Ebedi hürriyetin timsali olan bu mavi boşluk başlarımız üzerine nâmütenâhîliği gererken, biz kendimizi neden mahkûm zannediyoruz? Toprağa bastıkça ağırlaşıyoruz, mahkûm olduğumuzu anlıyoruz. Fakat işte gök... Kurtuluşu işaret ediyor. Bir ümit denizi ki her an başımızı kaldırıp onu görebiliriz. Kurtuluş vardır.
252 syf.
·
Puan vermedi
·
10 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Düşünüyordu ki insan, nerede bir ümit görürse hemen ömrünün bütün ağırlığını bu cılız saman çöpüne bağlamaya hazırlanıyor.
Şu dünya meğerse ne acı şeymiş.Şu gönül denilen uçurum meğerse ne karanlık, ne derin, ne karışıkmış.Meğerse insan neler duyabilir, neler çekebilirmiş.
Sayfa 73Kitabı okudu
"Beni dinle, Rabia. Hiçbir zaman korkunun kalbin- de, kafanda başkaldırmasına meydan verme. İnan ki kainatta Halik'in halk etmediği, bir tek şey korkudur. İnan ki korkuyu ilk hayvanlar, ilk insanlar acizlerinden, çaresizliklerinden kendi kendilerine, kendi içlerinde yaratmışlardır. Korku, efsane cinsinden bir ejderhadan başka bir şey değildir."
Sayfa 330Kitabı okudu
Yürüyüp gitmek;her şeyi geride bırakarak,ölümle ve hiçlikle hesaplaşarak ,kendisine sahip olmuş bütün alışkanlıklarından soyunarak gitmek... Bu uzun yürüyüşlerde hayatı üzerine düşünmeyi,her şeyi yeni baştan kurmayı, sorgulamayı severdi.
Sayfa 57Kitabı yarım bıraktı
