Özgürlüğü elinden alınmış insan mutlaka birilerinden nefret etmeye başlar.
Sayfa 64Kitabı okudu
Twitter size, tüm dünya kafayı sizinle ve küçük egonuzla bozmuş, sizi seviyor, sizden nefret ediyor, şu an sizden bahsediyor gibi hissettiriyor. Okyanus ise dünya sizi yumuşak, ıslak ve sıcak bir kayıtsızlıkla selamlıyormuş gibi hissettiriyor. Avazınız çıktığı kadar bağırsanız da karşılık vereceği yok.
Sayfa 33 - Metis yayıneviKitabı okuyor
Nefret etmeyen yok gibi :))
Ama ne yapayım, elimde değil; akrabalarımdan nefret ediyorum.
Sayfa 11 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
"Deliyim ben. Bunu yapmama izin var. Nefret edebilirim. Piyanoyu bangır bangır çalabilirim. Akıl hastalarının notaları doğru düzgün sırayla çalma zorunlulukları yok!"
Sayfa 82Kitabı okudu
Veronika her şeyden nefret ediyordu ya, en çok da yaşamını sürdürmüş olduğu biçimden, içinde barındırdığı yüzlerce Veronika'yı keşfetmeye zahmet etmeyişinden tiksiniyordu. Oysa orada kim bilir ne ilginç, ne meraklı, ne cesur, ne küstah, ne deli kızlar duruyordu.
Sayfa 81Kitabı okudu
O anda her şeyden nefret ediyordu: kendisinden, dünyadan, önündeki sandalyeden, koridordaki bozuk radyatörden, kusursuz insanlardan, canilerden.
Sayfa 81Kitabı okudu
Nefret. Öylesine fiziksel ki, neredeyse duvarlar, piyanolar, hemşireler kadar somut; gövdesinden taşan yıkıcı enerji elle tutulabilir gibiydi.
Sayfa 80Kitabı okudu
Her gün gözlerimizin önünde fevkalâde mühim, fakat dikkati çekmiyecek kadar basit, bir ahlâki hadise ceryan eder. Eğer bir salonda karşılaşan insanlardan biri diğerini lekeliyebilen mahrem ve şahsi bir sırra veya gizli bir duruma vakıf olur ve hatta ona karşı intikam hissi duyarsa, kendinde onu hor görmek veya ondan nefret etmek hakkını bulur. İşte bu insanlar birbirlerini keşfeden ve onları ayıran ve ayırması gereken uçurumu sezerler. Haberleri olmadan birbirlerini tetkik eder ve birbirleriyle meşgul olurlar. Bakışları, hareketleri, düşüncelerinin ifade edilemiyen bir aynası gibidir. Aralarında sanki bir mıknatıs vardır.
Sayfa 41 - Milli Eğitim Yayınları 1946 BaskısıKitabı okudu
İnsan neden kendi kendinden nefret eder?"
"Korkaklık belki de. Ya da hiç yakanı bırakmayan yanılmak korkusu, başkalarının senden beklediklerini gerçekleştirememek korkusu..."
Sayfa 78Kitabı okudu
O hapları aldığımda nefret ettiğim birini öldürmeye çalışıyordum. İçimde başka, sevebileceğim Veronika'lar olduğunu bilmiyordum.
Sayfa 78Kitabı okudu
Bir zamanlar, her şeye gerçeklik kattığı için nefret ettiği çirkinliği şimdi aynı nedenle seviyordu.
Sayfa 211Kitabı okudu
28.Bölüm: Ölüm Ve Yaşam Notaları
"Birine olan hayranlığın nasıl nefrete dönüşebileceğini anlıyorum sanırım. Onun gibi olmayı o kadar çok istiyorsun ki olamadığın her an için ondan nefret ediyorsun."
Sayfa 567 - ErimKitabı okudu
Akıllarını rütbeyle bozmuşlardı; on altı yaşında delikanlılar işi az, yan gelip yatılacak işlerden dem vuruyordu. Şüphesiz bunun sebebini akıllarının kıtlığı kadar, çocukluk ve ilk gençlik devrelerinde daima gözleri önünde bulunan kötü örneklerde aramak lazım. İğrenç derecede ahlaksızdılar. Ahlaksızlıkları gösteriş, yapmacık doluydu; elbette ahlaksızlığın arasında zaman zaman baş gösteren yapmacık bir kinizmle gençlik, tazelik de görünüyordu, ama bu tazelik dahi sevimsizdi, çünkü yaptıklarının hepsi yalana dayanıyor, yalana bürünüyordu. Hepsinden son derece nefret ediyordum, ama kendim onlardan da aşağıydım o başka.
Sayfa 73 - İş bankası
..Gelgelelim, daha az nefret uyandıran ve radikal olan başka çözümler de seçilmiyor değildir. En sık başvurulanlardan biri ayrılmaktır. Ayrılma fiziksel, manevi ya da hem fiziksel hem de manevi olabilir. Fiziksel ayrılık en güzel ifadesini gettolarda ya da etnik rezervlerde, yani yerli halkın yabancı kabul ederek ve yabancı statülerinin ilelebet
