İnsan, insan kardeşlerinin sırtından geçinerek rahat rahat yaşamanın ve safa sürmenin tadını çıkarmış, Gereksinim'i kendine şiar ve bahane edinmiş, zamanı gelince de o Gereksinim kendi başına dert olmuştu.
Sayfa 69Kitabı okudu
Güvenlikteki enerjinin yazgısı her zaman bu olmuştur; sanat ve erotizme sığınır, ardından da uyuşukluk ve bozulma gelir.
Sayfa 37Kitabı okudu
El kol hareketlerimi anlayan çıkmadı: Kimileri boş boş baktı; kimileri de onlarla şakalaştığımı sanarak gülümsemekle yetindi. Sevimli güleç yüzlerine dokunmamak için akla karayı seçtim. Aptalca bir dürtüydü elbette, ama korku ve insanın gözünü kör eden öfkenin doğurduğu şeytan meydanı boş bulmuştu, şaşkınlığımdan yararlanmak için can atıyordu.
Sayfa 41Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Ben size merdivenlerde sürtmeyi yasaklamadım mı?"
"Neyim ben, mahpus mu?" diye şaştı adam; yakutu bile haklı olduğunun bilinciyle yanıyordu sanki. "Ayrıca ne demek sürtmek?! Sözleriniz çok kırıcı! Ben de herkes gibi geziyorum işte."
Sayfa 79Kitabı okudu
Bir kış akşamıydı. Ocak sonu. Yemek öncesi, kabul öncesi vakitler. Kabul odasının kapı pervazında, üzerinde Filip Filipoviç'in el yazısı bulunan beyaz bir sayfa asılıydı:
"Evde çekirdek çitlenmesini yasaklıyorum."
F. Preobrajenski
Sayfa 73Kitabı okudu
Odaya yaşı ve yüzü belirsiz bir adam girdi. Ne güzel, ne çirkin, ne büyük, ne küçük, ne sarışın, ne esmerdi bu adam. Tabiat ona ne iyi, ne kötü, göze çarpan hiçbir özellik vermemişti. Kimi ona İvan İvaniç derdi, kimi İvan Vasilyiç, kimi de İvan Mihayliç.
Soyadı üzerinde de anlaşma yoktu: Bazıları için İvanov veya Andreyev, bazıları için de
Sayfa 34Kitabı okudu
