Okur Yazar Psikoloji
@okuryazarpsikoloji
İnstagram : okuryazarpsikoloji
5 Ağustos
53 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
İnsan, muhteşem bir potansiyeldir ve bunun bilincinde olan toplumlar, eninde sonunda diğerlerinden daha üstün olur.
"Birinden umudu esirgemek, diyor
Ondan soluduğu havayı esirgemektir."
Zamanla meydana geliyoruz. Tecrübenin mamülleriyiz. Denizdeki kayalar misali.
Okur Takip Önerileri
Hepimizin içinde güzel söz ve gülümseme bekleyen bir çocuk var.
Çocukluğumuzu hatırlayıp bizim için nelerin önemli nelerin önemsiz olduğunu bir düşünelim. Aklımızda neler kalmış bir bakalım; alınmayan oyuncaklar, hediyeler mi yoksa söylenmemiş duygular mı?
Her çocuk merak güdüsüyle doğmuştur; merak etmemek elinde değildir. Doğuştan getirdiği bir temel komut ona, 'Belirsizlikten rahatsız olacaksın, anlamlı hale getirmek için elinden geleni yapacaksın,' der.
İnsan arkasına dönüp baktığında kendini mutlu görmek arzusundadır, bu yüzden fotoğraf çektirirken objektife bakan herkes az ya da çok gülümser.
Hayat edebiyattı, gündelik yaşam ise bir sürü ıvır zıvır.
"Sözcükler bize, asıl söylemek istediklerimizi gizlemek için verilmiştir."
"Ben sevilmeye değer biriydim. İstediğim her şeyi başarabilirim. Güneş balçıkla sıvanmazdı. Kısa süreli başarısızlıklar, zorluklar geçerdi; yeter ki ben pes etmeyeyim."
"İzin verin, çocuğunuz yaşamını tribünlerde seyirci olarak değil, sahada oyuncu olarak geçirsin."
İnsan bir gün korkar, ertesi gün unutur, hayatın ayrıntılarına dalar ve kahkalarla gülebilirdi.
Sınırlarını tanımlayamadığımız bu koskoca evrende var olan bunca güzellikler ve mucizeleri görebilen, merak eden, fark eden ve anlayan tek canlı insandır. Biz insanlar olmasaydık, her şey ne kadar anlamsız olurdu hiç düşündünüz mü?
İşte bu yüzden ben hep insanı hep çok güzel ve ilginç bulmuşumdur.
Birini sevmek yalnız güçlü bir duyguya kapılmak değildir ; bir karardır, bir yargıdır, bir söz vermedir. Sevgi yalnızca duygudan oluşsaydı birbirini ölünceye dek sevmek için söz vermek gerekmezdi. Duygular gelip geçicidir. Eyleme yargı ve karar karışmamışsa duygunun ölünceye dek süreceğini nasıl bilebiliriz.
Bir insan başka birine ne verir?
Kendisinden verir; sahip olduğu en değerli şeyden, "yaşamından" verir.
Bu, o kişinin yaşamını diğer insan için feda ettiği anlamına gelmez aksine kendi içinde yaşattıklarından veriyordur;
Sevinçlerinden, ilgi duyduğu şeylerden, anlayışından, bilgisinden, mizahından, üzüntüsünden içinde canlı olan her şeyden.
Ve bazen bir şeyler vermek için bir bakış bile yetebilir.