Her ne kadar Shakespeare’e taş atmak istemesem de..
Asıl soru “olmak ya da olmamak” değil, olmayıncaya kadar ne olmamız gerektiğidir.
Sayfa 13 - KierkegaardKitabı okudu
Dünyayı kara görüyorsak, bunun nedeni onu karanlıkta ölçüp biçmemizdir; çünkü düşünceler genel olarak uykusuzluğun, dolayısıyla karanlığın ürünüdür. Düşünceler hayat için düşünülmediklerinden hayata uyarlanamazlar. İçerebilecekleri tutarlılık zihnın yanından bile geçmez. Her insani hesabın, her selamet ya da tehlike fikrinin, olmak ya da olmamak fikrinin dışındayız; boşluğun biçini olan bambaşka bir sessizlik içindeyiz.
Sayfa 110Kitabı okudu
Rakîplerin mâşûk için atışması
Aşk dediğin onsuz olmamak, olamamakla, belki de yakınında olmak ve yakın olmakla anlaşılır."
“Sevgiliyle aynı çatı altında sabahladıkları için kendini sevgiliye yakın zanneden nice ahmaklar yaşar şu dünyada.
Sevgilinin hayali her gece benimle sabahlıyorsa kim onun bana yakın olmadığını söyleyebilir? Kaldı ki sevgiliye yakın olduğunu
Sayfa 219
"Allah yolunda olmak ya da olmamak. İşte bütün mesele bu!"
Sayfa 254Kitabı okudu
Yani bütün soru 'olmak ya da olmamak'tan ibaret değildir. Soru aynı zamanda ne olduğumuzdur. Et ve kemikten oluşmuş gerçek insanlar mıyız? Dünyamızdaki şeyler sahici mi? Yoksa her tarafımız salt bilinçle mi çevrili?
Türk Efsaneleri
Türk Efsaneleri
Kim demiş Türkler denizci bir ulus değil diye!
İnsanlığın ikinci atası Nuh Türk olup insanlığı gemisi ile Anadolu'da kurtardı.
Son Türk efsanesini canlı ölüler ibreti ile mahşer tufanı efsanesi olarak yaşıyoruz.
Yaşananlar yaşandı, yaşanacaklar yaşanacak.
Yaşadıklarınıza bir anlam veremiyorsanız, ilmi bir mana ile
Günümüz insanını ne bilgisizlik ne doğa ne de hastalık öldürecektir. Şimdiki muazzam ve silahlı uygarlığı yok etmekle tehdit eden tehlike yine insanın kendisidir. "O her zamankinden iyi yaşayabilir, ama nasıl yaşaması gerektiğini her zamankinden daha mı az bilmektedir?" İnsan kim olduğunu bilmeden başka bir şeyden nasıl söz edebilir?17
Sayfa 28 - Fecr Yayınları: 811 / 1. Baskı: Mart 2024
Annesiz olmak onu parçalıyordu. Kalbinin bütün odacıkları birbirinden ayrılıyordu. Bir yemek masasında bile fark ediliyordu annesizliği. Biraz fazla daldırsa kaşığı çorbaya insanların homurdamaları yükseliyor, yüzleri asılıyordu. Annesiz olan çoçukların anladığına göre fazla yemek yeme hakları yoktu. Ayrıca her şeyi doğru yapmak, hiç kimseye yük olmamak ve rahatsızlık vermemesi gerekliydi. Bir hatası olsa ya da kahkahası biraz fazla çıksa küçük fahişe sıfatını yapıştırıyorlardı. Üzülüyordu, acımasız dünyanın acımasız insanlarının arasında korumasız yaşamak onu üzüyordu. Ah, bir annesi olsaydı, sarsaydı kollarına kuzusunu..hiç kimse ona saldıramaz, aşağılayamaz ve hor göremezdi.
++ Berkeley / Tin
"Peki nasıl bir tin bu böyle?”
"Berkeley bunu söylerken Tanrı'yı düşünüyordu tabii. Hatta Tanrı'nın var olduğunu herhangi bir insanın varlığından daha belirgin olarak duyumsadığımızı söyleyebileceğimizi savunuyordu."
" Bizim var olduğumuz bile kesin değil mi yani?"
" Eh işte... Berkeley'e göre gördüğümüz ve hissettiğimiz şey Tanrı'nın gücünün bir etkisidir. Çünkü Tanrı her an bilincimizdedir ve sürekli karşı karşıya bulunduğumuz türlü çeşitli fikir ve duyumların bizde yeniden var olmasını sağlar. Dolayısıyla çevremizdeki bütün doğa ve tüm varoluşumuz
Tanrı'da yer alır. Var olan her şeyin tek nedenidir o."
"Kibarca söyleyeyim; şaşırdım."
"Yani bütün soru 'olmak ya da olmamak'tan ibaret değildir. Soru aynı zamanda ne olduğumuzdur Et ve kemikten oluşmuş gerçek insanlar mıyız? Dünyamızdaki şeyler sahici mi? Yoksa her tarafımız salt bilinçle mi çevrili?"
Sayfa 323 - Pan
