Eserlerimiz yurtdışına en çok “3 abdül dönemi” diye anılan üç Sultan Sultan döneminde ( Abdülmecid, Abdülaziz, 2. Abdülhamid) götürülmüştü. Bunların içinde en çokta ikinci abdülhamit ile Osman hamdi bey döneminde yağmaya tanık oluyoruz
Müdüriyetini 13. senesinde (1894) hamdi Bey’in yasaya aykırı olarak yurt dışına eser gönderdiği gündeme
Walter Benjamin çocukların bizim gibi olmadığını varsayar. Bizim masumiyet sandığımız düpedüz vahşilik olabilir; dolayısıyla, çocuğa aşina gelen şeyi -örneğin oyuncak bebeğin tamamıyla yaşayanların insafına bırakılmış sessiz bir ceset olduğu gerçeğini- biz yetişkinlikte bastırırız, ta ki terk edilmiş bir oyuncak hiç kırpmadığı gözlerini üstümüze dikene kadar.
Sanki pili bitmiş bir oyuncak gibi bir anda durdu. Derin bir nefes aldı ve kararını verdi. Gerçeği öğrenmek istemiyordu çünkü öğrendiği her gerçek sadece canını yakmıştı.
“Halkımızın üzerine,” dedi Gloin, “bir huzursuzluk gölgesi düşeli çok yıllar oluyor. Bunun nereden geldiğini ilk başta fark edemedik. Kıyıda köşede fısıldaşmalar başladı: Bizim dar bir yere sıkıştp kaldığımız, daha geniş bir dünyada daha büyük zenginlikler ve ihtişam bulacağımız söyleniyordu. Bazılan kendi dilimizde Khazad-dûm dediğimiz,