Kendi dünyamdan çıktığımda basit cümlelerin öznesi oluyorum.
Sayfa 14
Sıkıntının cinsi ne olursa olsun, onu geçirmenin başka çareleri varken bu sıkıntıdan daha sıkıntılı işe neden giriştiğimi bulmaya çalışıyorum.
Sayfa 95
Milyonlar içinde tek başıma. Acı gitgide acıyor. Kavun acısı gibi, zehir gibi bir acı. Kaybettikten sonra bulduğumuz şey. Nedir o bil? Nedir o bil?
Kaybetmeden bulamadığımız bilemedin kaldır vur!
…
Yüreğinin üstünde bir şey varmış gibi değil mi? Yalan. Mutlak bir yerde okudun. Yahut biri anlattı. Yahut aklında böyle kalmış.
Yüreğinin üstünde bir şey yok. Yalnızlık .Yalnızlık güzel. Güzel değil. Kavun acısı. Kavun acısı da ne.
Sayfa 18
Okur Takip Önerileri
Şehir birbiri üzerine yığılmış kat kat evler, ışıklar, karyolalar, örtüler, sofralar, bardaklar, kadehler, pırlantalar, altınlar içinde korkunç bir hazine, canlı bir hazine gibi kapaklarını kaldırmış; muazzam şey! Korkutuyor insanı...
Sayfa 34
Bir şey yapmak isteyen, içinde bir şey yapacak gücü hisseden ama ne yapacağını bilmeyen birinin karmaşası. Gitsem mi kalsam mı? Böyle esaslı bir sorunun bile cevabının olmadığı bir karmaşa. Çok iyi biliyorum. Bende böyleydim.
Sayfa 51
Kötü hatıralar nedende hep kol mesafesinde durur.
Sayfa 9