BVO4
Bir krallıkta ihtilal olur. Kraliçe, bebeğini bırakıp kocasıyla birlikte kaçar, bakıcı kadın bebeği orada bırakmaya kıyamaz, alır götürür, büyütür, yetiştirir. Yıllar sonra işler düzelince kraliçe çocuğunu geri ister. Üvey anne ise çocuğu kendisinin kurtardığını, emek verip büyüttüğünü, artık onun evladı olduğunu söyleyerek bu talebi kabul etmez.
Konu Süleyman Peygamber'e gelir, o da “Ortaya bir daire çizin” der. “Çocuğu buraya koyun, bir kolundan anası, öteki kolundan da üvey anası çeksin, çocuğu kim dairenin dışına çıkarır, yanına çekerse ona vereceğim.”
Peygamber'in dediği gibi yaparlar. Çocuğun bir koluna anası, öteki koluna üvey anası yapışır, başlarlar çekmeye. Çocuğun canının yandığını gören üvey ana onun kolunu bırakır. Yüreği dayanmaz. Evladım parçalanacağına, o kadında kalsın bari der. Kraliçe çocuğu yanına çekebildiği için mutludur ama Hz.Süleyman, “Bu çocuk üvey ananın hakkıdır” der. “Onu
gerçek anasından daha çok korudu. Parçalanmasından, zarar görmesinden korktu. Çünkü ona emek verdi, hayatta tuttu, yetiştirdi. Artık gerçek anası odur.”
Sayfa 110Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
BVO3
Ninelerden dedelerden beri kendi başına yaşayan köylerinde denizin, dağın, ormanın kime ait olduğunu hiç düşünmemişlerdi. Başlarını soktukları küçük evler, bahçeler sahipliydi ama bunun ötesi Tanrı’ya aitti. Hiç doğanın, havanın, suyun sahibi olur muydu?
Sayfa 101Kitabı okudu
BVO2
Avla avcı arasındaki acımasız zeka oyununun önemli bir parçasıydı bu. Misinayı fazla gevsek birakırsan balık döner, misinayı koparır giderdi. Fazla gergin tuttuğun zaman ise bir iki çırpınmayla yine koparırdı. Biraz kaloma verip, biraz gergin tutup, misinanın gevşemesine ve kopmasına imkan vermemek epey bir ustalık geeektirirdi. Iste Filiz bu işi en iyi beceren balıkçıydı. Mustafa dayanamayıp bir gün bunu yüzüne söyleyince de Filiz gülmüş, "E," demişti "biz kadınların işi ne, sizi de böyle idare ediyoruz işte, her kadın doğuştan bilir bunu."
Sayfa 72Kitabı okudu
BVO1
Denizciler uğura ve uğursuzluğa çok inanır, çünkü o uçsuz bucaksız denizin onlara ne hazırladığı, hangi nimeti vereceği ya da vermeyeceği, hangi belalarla baş başa bırakacağı belli değildir. Denizciler suyun, yelin, bulutun, şimşeğin, dalganın çok güçlü, insanınsa aşırı derecede aciz olduğunu bilerek yaşadıkları için doğaya karşı kent insanlarından daha saygılıdırlar. Ayrıca deniz denilince şehirliler gibi suyun yüzünü değil, altındaki heyecan verici, zaman zaman bereket bazen de tehlike getiren bambaşka bir dünyayı düşünürler.
Mitolojiyi bilmeyen, belki doğru dürüst okumayı bile sökemeyen en basit balıkçıda bile bir Poseidon duygusu bulunması bundandır. O koca deniz kimi zaman öfkelenir, kudurur, üç çatallı zıpkınıyla, önüne geçilmez bir güçle saldırır; kimi zamansa uysal bir sevgili olur, insanın yüzünü okşayan hafif tatlı meltemlerle, intikam dolu günlerini hafifletir, adeta özür diler. Bereketin de kaynağıdır, belanın da. Herkesin gördüğü mavilik, denizin devasa bedenini saklayan tenidir, esen telle başlayan kıpırtılar ise uykudan uyanışıdır deryanın.
Sayfa 12Kitabı okudu
KH3
İnsanlar delidir. Neyi niçin yaptıklarını bilmezler. Beyinlerinde bir diktatör vardır, onları hormonları yönetir ama bunun farkında olmazlar, kendi iradeleriyle davrandıklarını sanırlar.
Sayfa 92Kitabı okudu
KH2
Zaman bana da bir nehir gibi geliyor. O nehirde yüzüyorum. Sular akıyor ama hangi damla arkamda, hangisi önümde; nehir mi hızlı akıyor, ben mi; su önüme mi geçiyor, arkamda mı kalıyor anlayamıyorum. Gerçek olan tek şey sonsuz bir akış.
Sayfa 215Kitabı okudu
KH1
Bu noktada Batılı filozoflardan ayrılıp bizim Doğu dünyasına yönelmek istedim. Şirazlı Sadi'nin insanı nasıl tarif ettiğini not ettim defterime. "Yek katre-i hunest ve hezar endişe", yani "Bir damla kan ve bin endişe". İşte unutmayı başaramayan insanın trajedisi bu sözlerde gizliydi. Ömrünü endişeyle tamamlamaya ve sürekli acı çekmeye mahkum olan bir zavallı ruh.
Sayfa 186Kitabı okudu
Kenan Polat
, 2022 okuma hedefini ekledi.2022 OKUMA HEDEFİ
8/20 kitap - %40 tamamlandı
8 kitap okudu
20 kitap
2.973 sayfa
1 inceleme
7 alıntı