ekin kzn
@qeteshh
Kuşlara takılıp gidiyor aklım...
Kamu
Ankara Üniversitesi Astronomi ve Uzay Bilimleri
Ankara
Ankara
13 okur puanı
Nisan 2015 tarihinde katıldı
Aşk sadece dokunmak değildir. Yanımda hafif hafif soluk alan bu beden,sanki başkası degil, benim parçamdı; benim başımdı, göğüsümdü, sırtımdı, ellerimdi, bacaklarını, soluğumdu, tenimdi. Gördüğü rüya benim rüyamdı. Onun huzur içinde yüzen gözleri benim göz kapaklarımın altındaydı.
Bir zamanlar, erkekler bir kadının bedenine bakar ve çekici bulurlardı, işte o kadar. Artık saf aşk ya da tutku söz konusu değildi. Hiçbir duygu saf olamıyordu, çünkü her şeye korku ve nefret sinmişti. Kucaklaşmaları bir savaş, orgazmlarıysa bir zafer olmuştu.
Bu, partiye indirilmiş bir darbeydi.
Sevişmek, siyasal bir eylemdi.
Hırsızlara en ağır cezaları verecek yerde, toplumun bütün üyelerine yaşama olanakları sağlasanız ve kimse kellesi pahasına çalmak zorunda kalmasa, daha iyi olmaz mı?
Okur Takip Önerileri
Diyelim ki, bir kıtlık yılı oldu, binlerce insan korkunç açlıktan kırıldı. Elimle koymuş gibi bilirim ki, o kıtlık yılı sonunda zenginlerin ambarları aranacak olsa, çuvallar dolusu zahire bulunur. Bu yiyecekler vaktinde açlıktan bir deri bir kemik kalmışlara dağıtılsaydı, zavallılar Tanrı'nın insafsızlığına ve toprağın cimriliğine kurban gitmezlerdi.
Sayfa 103Kitabı okudu
Şimdi, sevgili dostum Morus, içimi açıp en mahrem düşüncelerimi söyleyeceğim. Malın mülkün kişisel bir hak olduğu, her şeyin parayla ölçüldüğü bir yerde toplumsal adalet ve rahatlık hiçbir zaman gerçekleşemez. Ama siz aslan payını kötülere bırakan bir toplumda doğru bir yan bulursanız, büyük çoğunluk yoksulluk içinde kıvranırken doymak bilmez bir avuç insana memleketin bütün zenginliklerini sömürten bir devlet mutlu olabilir derseniz o başka.
Sayfa 34Kitabı okudu
"Doğrusu belki
ikimizin de iyi ve güzel bir şey bildiğimiz yok; ama, gene ben ondan daha bilginim; çünkü o hiç bir
şey bilmediği halde bildiğini sanıyor; ben ise bilmiyorum ama bildiğimi de sanmıyorum. Demek ben
ondan biraz bilgiliyim, çünkü bilmediklerimi bildiğimi sanmıyorum."
Toy çağımda bir öğüt vermişti babam, hala küpedir kulağıma: “Ne zaman,” demişti, “birini tenkide davranacak olsan, hatırdan çıkarma, herkes senin imkanlarınla gelmemiştir dünyaya!"
Tek suçumuz, hür insanlar gibi konuşmak. Kitaplar suç ortağımız.
Dünyanın saçmalığı nerede? Bu parıltıda mı, yoksa onun yokluğunu düşünmemde mi? Kafamdaki bunca güneşlere karşın, neden saçmadan, karanlıktan yana gittim? Çevremde herkes şaşıyor buna; ben de şaşıyorum bazen.