İnsanda bilgi olmadan güven, sarsılmazlık olmadan da bilgi olmaz.
..mutlu yaşamak ile doğaya uygun yaşamak aynı şeydir.
Hazzın iyi şeylerde olduğu gibi kötü şeylerde de bulunduğu ve ahlaklı insanlar onurlu davranışlarından ne kadar zevk alıyorsa, rezil insanların da kendi ahlaksızlıklarından en az o kadar zevk alması hakkında daha ne denebilir?
Okur Takip Önerileri
kâinat numunesi, insan.
İnsan, bir kâinat numunesidir. Nasıl ki kâinat anasır-ı erbaadan (dört unsur: hava, su, toprak, ateş) yaratılmıştır, insan da işte buna benzer olarak ahlât-ı erbaadan (dört hılt: dem, balgam, safra, sevda) oluşmuştur.
Bütün insanların, hayvanların ve bitkilerin, sevgiye ihtiyacı vardır. Aslında, sevgi ruh ve psikolojinin besinidir.
Tüm harfler, cümleler, konuşma tonu, sesler ve müzikler özel tesirlere ve mizaçlara sahiptir.
Hava
Hava, nispeten hafiftir, ateşe göre daha ağırdır ve suyu kapsar. Diğer elementlerle etkileşerek, onlara gözeneklilik, genişlik ve hafiflik kazandırır. Canlılardaysa, yumuşaklık ve hafiflik sağlar. Doğası sıcak ve nemlidir.
Ateş, gökyüzündeki ilk sütundur hatta her şeyin üstündedir. Güneş, ateşin en muhteşem simgesidir. Normalde de, ateş fiziksel açıdan üstte durur, aşağıda kalamaz. Ateş ne kadar aşağıya inerse o kadar çok ısısı artar. Isı doğal olarak yukarıya doğru yükselir. Bu yüzden ateşin en değeri olan enerji de (hem maddi enerji hem de manevi enerji) yukarıya doğru yükselir. Manevi enerji, hem yükselir hem de yükseltir. İnsanoğlu maneviyatta ne kadar çok erişirse, o kadar çok maddi bağımlılıklardan uzaklaşıp daha mutlu yaşayabilir.
Eski tıp açısından, evren, soğukluk ve sıcaklığın iki en büyük unsurunun sonucudur. Yani sıcaklık ve soğukluk birleştirilmiş ve dört temel unsur (ateş, hava, su ve toprak) doğmuştur.
Geleneksel tıbbın önemli konularından birisi, mizaçtır. Kökenleri Aristo felsefesi ile ortaya atılan 4 Mizaç Teorisi Hipokrat tarafından insan bedenine uygulanarak Humoral Patoloji Bilimini doğurmuştur.
İnsanların doğaları aynı değildir.
Vaktiyle zirvelere âşık olan, sonra da hayal kırıklığına uğrayan bizler, sonunda düşüşümüze canı yürekten bağlanırız; tuhaf bir infazın aletleri olarak, koyu karanlıkların sınırına, geceye bağlı alınyazımızın hudutlarına dokunma yanılsamasıyla büyülenerek, düşüşümüzü tamamlamak için acele ederiz.
