Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
by.rendes
by.rendes
@rendes
Öğretmen
Marmara Universitesi
İstanbul
48 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Hamza Yardımcıoğlu'nu TV'deki programlarından tanıyordum. Youtube 'de birde kanalı mevcut. Kitabından bir youtube videosunda haberim oldu. Dikkatimi çeken ve okuma isteği uyandıran şey, kitap kapağındaki resimde yer alan "02020 00313" barkod sayı numarasıydı. Programda bu sayıların rastgele değil de aslında 13.03.2020 tarihini ifade ettiğini ve yeni dünya düzeninin bu tarihten sonra başlayacağını öngördüğünü belirtmişti. Gerçekten garip olan kitabın 2017 yılında basılması ve Dünya sağlık örgütünün 11.03.2020 tarihinde Pandemi ilan etmesiydi. Tarih neredeyse aynıydı.
Kitabı çok aramadım.Hamza Yardımcıoğlu, internet sitesine kitabının pdf 'sini de koymuş. -- Bu yönüyle kendini tebrik ediyorum. -- İndirip okudum.
Kitabın konusuna gelince; mevcut olan ve sonrasında getirilmek istenen siyasi, ekonomik düzene karşı olduğunu, mevcut para sisteminin insanları nasıl köleleştirdiğini, neden insanoğlunun bir efendiye ihtiyaç duyduğunu, özgür olarak yaşadıklarını sanan insanların aslında köle olduklarını, dünya tarihindeki dinler ve kutsal kitaplar üzerindeki metinlerden de alıntılar yaparak açıklamaya çalışmış.
Son kısımda mevcut düzene alternatif olabilecek, insanların efendisiz olarak özgürlük içinde yaşayabildiği "Karat Sistemi"nden bahsetmiş. -Bu kısım bana biraz ütopik geldi diyebilirim. -
Sonuç olarak beklentimin biraz altında kalsa da okurken sıkılmadım.
İçerisinde Freud adı geçen kitapları mutlaka okumaya çalışırım, ama bu kitabı severek almama rağmen okurken çok zorlandım. 3 haftada bitirdim. Aynı sayfayı, aynı paragrafı defalarca okuduğum oldu diyebilirim.
Bu yönüyle hikaye kitabı okur gibi okuyup anlaşılabilecek bir kitap değil.
İçeriğine değinirsek, Gustave Le Bon 'un "Kitleler Psikolojisi" kitabını Psikanaliz ile karşılaştırarak doğru ve yanlış bulduğu noktaları açıklamaya çalışıyor.
Nevrozu, "Dolaysız ve amacından saptırılmış içgüdülerin" ortaya çıkardığını ve bundan kurtulmaya çalışan kişinin, bir topluluk, tarikat ,cemaat, bir takım sosyal gruplara yönelme nedenlerini.,
İnsanlara olan hoşgörüsüzlüğün kitleler içinde nasıl eridiği, tahammül edilemeyen kişinin dahi kitle içerisinde benimsendiği korunup kollanabildiği.,
Kitleyi yöneten liderin, idealleriyle özdeşleşemeyen kişilerin telkinsel yoldan da kitle içersine çekilebildiği.
yakaldığım ve notunu aldığım güzel noktalar.
Kitabı uzun soluklu olarak hazmede hazmede okudum ve bol bol notlar aldım.
İçeriğine gelirsek,
Kitap 2 kısımdan oluşuyor..
İlk kısımda ödül ve cezanın bireye verdiği zararları, ikinci kısımda ödül yerine kullanılabilecek alternatif yaklaşımlardan bahsediyor. ,
Özetle,
Özgür Hoca kitabında, ödül ve cezanın aynı olumsuz etkiyi gösterdiğini, kişinin karakterini zayıflatıp, onu özerk olmaktan bir hayli uzaklaştırdığını, başka ifadeyle tam bağımlı hale getirdiğini, deneysel çalışmalardan da ispatlar sunarak gözümüze gözümüze sokuyor.
Kim okumalı..?
Anne, Baba ve Öğretmenlere kesinlikle tavsiyemdir. Bildiğiniz konularda dahi müthiş farkındalık kazanacaksınız.
Okur Takip Önerileri
Bu kitabın abartısı rüzgarına bende kapılanlardanım.Hatta bir ara öyle gaza geldim - yeni baskısı yoktu - karaborsasına 100 Lira vermeyi bile düşündüm.Sonrasında "Koridor" ve "Ayrıntı" yayın evleri yeni baskısını yayınladılar da aldım.
Ama ne yalan söylüyeyim hayal kırıklığına uğramadım desem yalan olur! Dili akıcı olmasına rağmen bazı yerlerde içim bayıldı.
Kitaptabın kahramanı için - son kısmı çıkartırsak - "Çavdar Tarlasındaki Çocuklar" kitabındaki ergenin, psikopat hali diyebiliriz.
Konusunun özü ise Yazarın Notu kısmında belirtildiği üzere :
Çocuklara özgü masumiyetin, çoğu insanın hayal ettiği gibi olmadığı, çocukların da yetişkinler kadar şiddet düşüncesine yatkın oldukları ve herhangi bir ahlaki çerçevelerinin bulunmadığı belirtiliyor.
İlk kez Zülfü Livaneli okuyan biri olarak kitap çok hoşuma gitti diyebilirim.
Bugün Suriye'de cereyan eden insanlık dramını gazete, televizyon, sosyal medya, internet vb.. birçok mecrada okuyup izliyoruz, ama bir edebiyatçının farkı demek burada ortaya çıkıyor.
Kitapta Mardin'in sokaklarını, evlerini sanki siz geziyorsunuz, karakterlerin içinde bulunduğu duygu o kadar güzel aktarılmış ki, keşke bunlar gerçek değil sadece hikaye olsa diyerek üzüntü ile merak arasında sıkışıp kalıyorsunuz.
Aziz Nesin, okuma bilen her yaştan insanın anlayabileceği eserle karşımıza çıkıyor. Bu nedenle küçük, büyük herkesin okuması gereken bir kitap. İçerikte çok güzel tespitlerde bulunulmuş.
Düşündüğümüzde, çoğu zaman çocuk olmadan yetişkin olmuşuz gibi davranışlar sergileriz veya çocuğun yapmasını istemediğimiz davranışlarda farkına varmadan rol model aslında biz oluruz. Çocuğun bir kayıt cihazı gibi bunları kayıt ettiği ve yeri geldiğinde tezatlığı nasıl ortaya çıkardığı espirili bir dil ile anlatılmış.
Çocukların gözünden yetişkinlerin nasıl göründüğünü merak edenler okuyunuz.
Emin olun, farkındalığınızın artacak
Sütlaç tadında bir kitap. Damakta bıraktığı geçici tat itibariyle; okunması zor, ağır ilerleyen baba kitapların arkasından iyi gider.Nefes aldırır..
İçerik, yüzelsel, konu derinliği olmayan tam bir ikinci sınıf Hollywood filmi ayarında. Konu 150.sayfadan itibaren nereye bağlanacak açıkça belli.
Okuğunu düşünmeye gerek yok, edebi tarafı hiç yok, düz metin sayfalar yağ gibi akıyor.
Büyük umutla başlayıp hüsranla bitirdiğim kitap.Okurken, kitabın böyle herkesçe poh pohlanmasına şaşırmadım değil? İçersinde yere göğe sığdırılamayacak bir şey de yok üstelik.
Ya okumasını bilmiyoruz ya da aynı kitabı okumuyoruz diye sık sık düşündüm durdum.
Özetle, içerikteki iki karakterden biri hayatı yaşarken diğeri sadece onu seyretmekle yetiniyor.
Zorba'yı karakter olarak bir kalıba oturtmak zor. Varoluşçu olarak düşündüm tam oturmadı. Anı yaşamak, "Bugün buldum bugün yerim yarına Allah kerim" demek veya amaçsız bir bohem yaşam değildir.
Kitap okuma alışkanlığınız yoksa ya da uzun bir aradan sonra okuma açlığı çekmiyorsanız uzak durun..
Yazarın daha önce ismini hiç duymadığımdan okumaya çekindim.Bu nedenle kitabı okumayı erteledikçe erteledim ve vakit geldi çattı.
Kitap hakkında her yerde söylenen dilinin akıcı ve sade oluşuna şüphe yok. Bu nedenle okumakta zorlanmıyorsunuz. Bir günde bitirilecek türden..
Yarısına gelmeden konuyu zaten tahmin edebiliyorsunuz. Biyografi ayarında ama konu olarak tekdüze diyebilirim ve de fazlasıyla tekrara düşülmüş. Yol, müzik betimleri yüzelsel dikkat etmeden okuyarak geçtiğim yerler.
Kötü kitap değil her şekilde okunur, OKUYUN
- - - - - spoiler- - - - -
Yazar her ne kadar vefakar görüntü versede duyguları donuk gibi anlatılmış tam betimlemi yapılamamış diye sormadım değil?
Eşi çalışıyor ve çocuğu olmasına rağmen sürekli Denizli'de ve yeri geldiğinde haftalarca kalıyor bu süre zarfında eşi ve çocuğu ya da onlarla iletişiminden hiç bahsetmiyor, özlemini ifade etmiyor. --Dayısının telefonu sürekli çalıyor ama yazarın hattı çekmiyor galiba? (!) -- Burada babasına benzediği izlenimi mi vermek istemiş acaba?
Babası ölmüş ama cenazede köydeki akrabalar dışında kimse yok. Ama hastanede bile okur tanıyanlar çıkıyor. Galiba o kısımda atlanmış.
Birde hayalet at ve kardeş figürü var ki oralarda tam bir yere bağlanaman kitap son buldu.
Kitaplığımda uzun süredir okumayı bekliyordu. Bir çırpıda bitirilecek cinsten...
Kitabın içeriğinde güzel tespitlere yer verilsede, genel anlamda yüzeyselden öte geçemez. Sağda solda şişirilmiş yorumları okuyupta, büyük beklenti içine girmeyin. Yer yer Can Dündar'ın yaşantısına, kültürüne güzellemeler çektiği açıkça göze sokulmuş.
1800'lü yıllarda bile J.P Morgan, Rockafeller, Mc Cormik vb. varlıklı ailelerin hükümetleri nasıl istekleri doğrultusunda yönlendirdiği, seçimleri nasıl manipüle ettikleri, çiftçilerin ellerindeki toprakların alınarak nasıl köleleştirildiği, hikaleştirilerek anlatılmış.
Sendikların ve 1 Mayıs'ın ortaya çıkışını, içlerin çalışma sürelerini, işçi haklarını ; Fransız ihtilalinin körüklediği özgürlük, Rusya'da ortaya çıkan komünizm ve sosyalizm rüzgarını da arkasına alarak tüm bunları kapitalizmin beşiği Amerika üzerinden işlemiş, güzel ve bir o kadar da bakış açısı geliştiren bir kitap
Öncelikle kitabı almadan önce sosyal medya hesaplarında çokça reklamını gördüm; dikkatimi çekti, biraz araştırdım, yorumlar güzeldi.
Birde alırken akademik bilgi ağırlıklıdır diye tereddütlerim vardı. Şimdi diyorum iyiki de almış okumuşum..
Formasyon eğitimi almış kişilerin bildiği ama kendisini geliştirecek araştırmaların yer aldığı yani herkese bir şeyler katacak yanı var.Kaynakça kısmına bakılırsa bol bol Skinner ve Chomsky makallerinden yararlanıldığı görülüyor.
Kitabın gayet akıcı dili var, sadece son bölümleri biraz okurken sıkıyor diyebilirim.
---------spoiler---------
Kitabın içeriğine değinecek olursak işin özünde şu var. Kitabın adı neden Otuz Milyon Kelime (OMK)?
Dil gelişimi için çocukların (0-3) yaş arası çok önemli ve telafisi mümkün olmayan bir dönem. Bu yaş aralığında çocuklarla ne kadar konuşulursa, hikaye anlatılırsa yani iletişim kurulursa çocukların zekaları o kadar çok gelişiyor.
Yapılan bir araştırmada; Ekonomik gelir düzeyi yüksek ve düşük aileler arasında, 3 yaşına kadar ki süreçte tam 30 milyon kelime fark var. Buda çocukların zekasını etkileleyen en temel faktör. Tabi ikinci faktör olarak da beslenme geliyor.
--------------------------spoiler--------------------
Daha bir çok ilginç araştırma yer alıyor.
Çocuğunu önemseyen anne ve babalara şiddetle tavsiye ederim.
Kitapta anlatılanlar, Kafa dergisinde yayınlanan yazılardan torparlama. Bir heyecan aldım, okudum, eğlencelidir belki, güzel zaman geçiririm umuduyla ama malesef hayal kırıklığı oldu.Giden 3 saatime içim yandı.
Kitap, Nihat Sırdar'ın radyo programını sevenlere doyurucu gelebilir, o konuda diyecek bir şeyim yok! Neticede kişiye duyulan sempati, yazdıklarına da yansıyacaktır haliyle ama malesef ben Nihat Bey'in programını da takip etmeyenlerdenim.
Yazılanlarda edebi bir şey olmadığından, zati düz metin olunca hızlıca okuyup geçiyorsunuz. İçerik, belli başlı yaşanılmış hikayelerden oluşuyor.
Banu Avar uzun süredir takip ettiğim, söyleşilerini dinlerken büyük haz aldığım araştırmacı yazar.
Zemberek kitabının içeriğinden bir TV programında alıntı yaparak bahsetmişti. Bu vesileyle kitaptan haberim oldu ve kitabı aldım.
Kitabın içeriğinde çoğumuzun kulaktan doğma olarak bildiği ya da internetin kıyısında köşesinde bir yerinde denk geldiği, küresel çeteler ile ilgili bilinenleri, derinlemesine, argümanları ile ortaya koymuş.
Okurken sıkılmıyorsunuz..
Gündelik hayatta elimizden düşürmediğimiz akıllı telefonların temel yazılımlarının (sosyal medya araçları) o kadar masum işler için tasarlanmadığı, kullanırken arka planda nasıl bir tezgah çevirildiği, kitle imla silahlarıyla aynı etkiyi yarattığı, Avar'ın yaptığı tespitlerde anlatılmış.
Arap baharı, işid, el-nusra, öso, renkli devrimler'in hizmet ettiği amaçları, yani kısaca; Batı'nın zembereği (oyunu) nasıl kurduğu, kurarken kimleri kullandığını ve zembereğin boşalması neticesinde ne gibi sonuçların ortaya çıktığı detaylı şekilde anlatılmış.
Halide Edip, Kurtuluş mücadelesini okunan öykü içerisine muhteşem şekilde harmanlanmış. Kitabın ilk 60-70 sayfası çok ilgi çekici olmasada, özellikle cepheyle ilgili anlatılan kısım ve bunu bir aşk ve savaş teması üzerinden işlemesi, sayfaları ardı ardına rüzgar gibi çevirmenize neden olacak. Bitirdiğinizde şaşıracaksınız. "Nasil yani!", diyeceksiniz. Eğer Can Yayınlarının kitabını okuduysanız, son kısımdaki Selim İleri'nin açıklama yazısı, şaşkınlığınızı mantığa bürümenizde yardımcı olacak.
Kitapla ilgili dikkat çekmek istediğim bir nokta, okuduğum yayında, kitabın yazıldığı döneme sadık kalındığından birçok eski dil sözcük aynen kullanılmış. Bu da okunan metine odaklanmanızı biraz zorlaştırıyor.Her ne kadar kitabın arka kısmında sözlük ilave edilmiş olsa da..
