"Yüzüne düşen kar taneleri erimiyordu" Bir ölüm ancak bu kadar güzel tasvir edilebilir ve bir cümle bir insanı bu denli derinden sarsabilir.
Toprak Ana... Nice mutluluklar, hüzünler, aşklar, ihanetler, savaşlar, umutlar gören Toprak Ana
Ve savaş... Sonunda barış getireceğini vadeden ancak, bireylerden, ailelerden, toplumlardan nice canlar götüren; gülümsemeleri solduran, umutları yok eden, tüm acımasızlığını insan kalbinin en derinlerinde hissettiren savaş
Aytmatov, kırgız köyünde yaşanan olayları öyle candan anlatıyor ki sanki kitabı okumuyor da Anadolu'nun ücra bir köyünde olayları birebir yaşıyor gibi hissediyor ve kitabın sayfaları arasında kaybolup gidiyorsunuz ta ki son sayfaya kadar
Sevginin, özlemin, ayrılığın, acının, mutluluğun, mücadele etmenin, yaşamın yani hayatın anlatıldığı 135 sayfalık ince bir kitapta, savaşın insanlardan götürdükleri ancak bu kadar duru ve bu kadar etkileyeci bir şekilde anlatılabilirdi ve bunu da ancak Cengiz Aytmatov gibi bir yazar yapabilirdi