İnsan Avrupa’yı özler, bir sokakta yürümeyi, aydınlık ve taştan yapılmış bir odada beyaz insanlarla oturmayı hayal eder, hem de seneler boyunca; sonra tatile gidebileceği günler gelince, bunları yapmak için çok uyuşuktur. Oralarda herkesin onu unuttuğunu bilir; o bir yabancıdır artık, bu denizde herkesin üstüne bastığı bir midye kabuğudur. Böylece olduğu yerde kalır ve bu sıcak, nemli ormanlarda kokuşur gider. 
Sayfa 23