İnsan Avrupa’yı özler, bir sokakta yürümeyi, aydınlık ve taştan yapılmış bir odada beyaz insanlarla oturmayı hayal eder, hem de seneler boyunca; sonra tatile gidebileceği günler gelince, bunları yapmak için çok uyuşuktur. Oralarda herkesin onu unuttuğunu bilir; o bir yabancıdır artık, bu denizde herkesin üstüne bastığı bir midye kabuğudur. Böylece olduğu yerde kalır ve bu sıcak, nemli ormanlarda kokuşur gider. 
Sayfa 23
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.