Yıllar olmuştu öğretmenimiz Nutuk'u okumak zorundasınız içinden size soru soracağım demişti. O yaştayken dili ağır bir kitap olarak gelmişti bana okuyamamıştım ve o ruha sahip değildim her başıboş Türk gençliği gibi. Benim için ödev için okunacak Atatürk'ün eseri önemli bir kitaptı ama okuyamamıştım işte çünkü sistem yalnıştı, biz cahildik. Yıllar sonra gençler için sadeleştirilmiş bu kitap önüme çıktı önce ben okumalıyım sonra öğrencilerime o ruhu aşılamalıyım dedim. Biz tarihi, sınavda kaç soru çıkacak mantığıyla öğrenmek zorunda kaldık hep bu ülkede. Oysa elimizde bir hazine vardı o günlerin baş kahramanının kitabı. Halkını, milletin halini, arkadaşlarını, askerleri ve savaşlarını, azimlerini, içte ve dıştaki düşmanlarını, bir milletin yoktan var oluşunu birebir anlattığı bu kitapla başlayın tarihimizi öğrenmeye sonra üstüne ekleyin geçmişi ve geleceğiyle bu milletin tarihini çünkü o şevki içimizde uyandıracak başka bir kitap görmedim ben. Bunu kitabın son kısmındaki sözlerle göstermek isterim.
"Efendiler, şimdi daha önemli bir meseleye temas edeceğim. Biliyorum, uzun bir süre size bunlan anlatırken yordum. Anlattıklarım geride kalmış bir devrin hikayesidir sadece. Eğer, bu anlattıklarımdan, geçmişe bakarak önemli dersler çıkarılabilirse kendimi mutlu sayacağım. Bu nutukta, bir milletin nasıl yoktan varolduğunu her yönüyle anlatmış oldum."
.... (devamını da okuyacaklara saklıyorum )
- Ayrıca bin tane kişisel gelişim kitabı eder çaresizliğin içindeki bu kararlı duruş bu azim eklemek isterim:) -
