Leylim Leylim yorumunu okuyunca aklıma Ahmed Arif’le ilgili güzel bir anım geldi. Sonra da uzun uzun düşündürdü.
90’lı yılların başında lise 2. Sınıftayken okulumuza bir edebiyat öğretmeni geldi. Hemen hemen yeni mezun sayılacak kadar genç ve
Müthiş bir yazı gerçekten doğu tarafı öyle sevgi gösterilemiyor, ihtiyaçtanmıdır nedendir bilmiyorum güzel ağladım teşekkür ederim sevgi ve saygılarımla.
Teşekkür ederim, Anadolu'nun sevgi anlayışı başka, işyerinde bir arkadaşım yazıyı okuyunca " bizde babanın oğlunun saçına dokunduğu tek an, enseye tokat esnasında olur" dedi...