Tahmini 10 yıl önce okumuşumdur Fareler ve İnsanlar kitabını.
İnsan bir kitabı farklı yaşlarda okuduğunda, o kitabın o insan üzerinde her seferinde farklı etki yaratması gerçeğiyle yüzleştim. Misal sonunda gözlerim doldu. İri cüsseli yarım (!) akıllı Lennie'ye mi doldu gözlerim yoksa bakışları sağ elinde asılı kalan George' a mı bilemedim...
Kitabın başında masumca boynu kırılan fareler için de ağlamış olabilirim...
En iyi planların bozulmasına, bir parça toprak hayalinin gerçekleşemeyecek olmasına, bir yumuşak tavşan tüyünün okşanamayacağına ya da...
Belki de asla gerçekleşemeyecek olan tüm hayallerim yüzünden ruhuma dokundu bu kadar kitap. Kim bilir, belki de bundan 10 yıl sonra okuduğumda bambaşka şeyler geçecek içimden...
Kitap okumak bu yüzden eşsiz bir deneyim değil mi zaten!..
Okumayanlara tavsiye.
Vesselâm...
"... Tıpkı taştan heykel oyan heykeltraş gibiyizdir bu aşamada. Hayal gücümüzün emrine girer tüm ruhumuz, düşüncelerimiz. Onunla bir biçimde nasıl karşılaşacağımızı, karşılaştığımızda yaşayacaklarımızı kurgular dururuz. Onun hayali hep yanı başımızdadır, bizimledir; biz orada değilizdir ama o bizimle birliktedir. Kendimizden kopmuşuzdur, ne hâlde olduğumuzu, yarın ne yapmamız gerektiğini umursamayız, ondan gelecek bir haber, onun bizim hakkımızda ne düşündüğü, sevip sevmeyeceği her şeyin ötesindedir. O bizi sevsin, başka bir şey istemeyiz, bunun için ne gerekiyorsa yapmaya hazırızdır..."