Çok daha önceden okumuş olmam gereken bir kitap aslında, sıralama hatası yapmışım bunu fark ettim.
Kitapta yazarın okuyucunun "Soru sorma" eylemini engelleyen sitemlerine rastladım bundan çok hoşlanmadım açıkçası.
Aslında okurken yazarın Azze'ye yazarak kendisiyle dertleştiği, kendi içini yine kendisine döktüğünü gördüm... Okurken tanıdık zamanlar, tanıdık ve boyumuzu aşan canımızı çokça yakan ortak kaygı,kayıp ve zamansız vedalara tanık oldum..
Kitapta ilgimi çeken ve beni üzerinde düşündüren Yazı /Dil noktalama, Büyük / Küçük harf gibi Türkçe yazı kurallarına çok uymayan ama kendi doğal duygu ve düşünce akışını gayet iyi aktaran bir yol izlemiş olması.. Yazarın diğer kitaplarında da bu ayrıntıya özellikle dikkat edeceğim ve eğer onlarda da aynı biçim uygulanmışsa bunun tercih edilen ve bilince çıkartılmış bir tavır olduğuna "Bize öğretilen, dikte edilen " basit gibi görünen ama ruhumuzla duygularımız ve gerçekliğimiz arasına çekilmiş dikenli telli çitler gibi duran “Kurallara” karşı; Kendi duygu ve düşüncelerini istediği gibi aktarma hakkına sahip çıktığını gösterir ki bu takdire değer bir duruştur…
Yazarın en dikkatimi çeken yanı kitaplarının gelirinin büyük kısmını Sosyal sorumluluk projelerine aktarıyor olması.. Çeşitli dayanışma etkinliklerinin Yazarın da desteğiyle hayata geçiyor olması kendisine Teşekkür sebebimdir..
Hele bir de Turan Engin var ki… Ondan sonra söze gerek yok derim…
Azze'e sevgiler...
