Bu dünyada insanlarin korktuğu tek şey ögrenmekti. Acıyı, susuzluğu, açlığı ve üzüntüyğ ögrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden
daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı. Dünyaya olan kayıtszlıkları bazan o kerteye varıyordu ki, kendilerine altın ve gümüşten, zevk ve safadan, lezzet ve şehvetten bir alem kurup, keder ve izdirap fikirlerinin kafalarina girmesine izin vermiyorlardı.