Su, hava, toprak, ateş ve benim bu yapımın diğer bütün öğeleri hem yaşamanıza, hem ölmenize yol açarlar. Son günümüzden niçin bu kadar korkuyorsunuz? O gün, sizi öldürmede öteki günlerimizden daha fazla iş görmüyor ki! Yorgunluğu yapan son adım değildir; son adımda yorgunluk sadece meydana çıkar. Bütün günler ölüme gider; son gün varır.
480 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Zaman direklere çarpar. Kalakalırız. Duygudan yoksunuzdur, insanın gövdesini ayakta tutan , artık alışkanlıkların iskeletidir.
Dünyada aşağılanmamış insan var mıdır?
Ben öyle çok aşağılanmaya gördüm ki, artık kızmaktan bıktım. Onlar başka türlü yapamayacaklarına göre sonra benim elimden ne gelir? Aşağılama beni fena halde sıkar, İş görmekten bile alıkoyar, ne yapayım önüne geçilmez ki… Aşağılanmaya karşı dursam vakit kaybederim, İşte yaşam böyledir! Önceleri ben de bu insanlara kızardım… Sonra, düşündükçe anladım ki, bunların hepsinin kalbi kırılmış! Herkes komşusunun gelip kendisini dövmesinden korkar, bundan ötürü ilk önce o, komşusunu döver.
Anladın mı anacığım hayat dedikleri böyle bir şey!
Esasen tabiatın hiçbir zaman, hiçbir durumda bize tabi olmadığını, onu hayalimizde kurduğumuz gibi değil, gerçekte olduğu gibi kabul etmemiz gerektiğini asla akıldan çıkarmamalıyız; öte yandan bir cetvel, bir takvim, hatta… hatta bir kimyager imbiği peşindeysek ne yapalım, bunları da olduğu gibi kabullenmeliyiz! Karşı koysak bile, nasıl olsa kendini kabul ettirir zaten…
Yine de yaşam güzeldir, yaşam hoşgörülüdür. Pazartesiyi salı izler, ardından çarşamba gelir. Zihin halkalar oluşturur; kimlik sağlamlaşır; insan geliştikçe acıyı özümseyip sindirir. Giderek artan harıl harıl çalışma ve dayanıklılıkla açılıp kapanarak, kapanıp açılarak gençliğin telaş ve ateşinden hizmet için yararlanılır, ta ki bütün varoluş bir saatin ana yayı gibi içeri dışarı genişlemiş gibi gelene kadar. Ocaktan aralığa ne kadar su ne hızlı akar! Çok iyi tanıdığı için artık gölgesi olmayan şeylerin seliyle süpürülüp gideriz. Suyun yüzeyinde gideriz, gideriz…
