Kafamın içerisindekiler ayrı bir ceriham,
Dudaklarımın ardına gizlenenler afaki bir karmaşa.
Düşüncelerimden öp beni sabah olmadan,
Acısı geçsin yenilgilerimin savrulsun gönül telaşıyla.
Tan ağırınca bilhassa,
Zihnimin duvarlarını aşındırıyor çıkmazlar.
Bu enkazda tek üzerine kahırlar yıkılan benim ömrüm,
Lisanını kaybetmiş bir berduştur gönlüm bundan sonra.
Şeyma N. KOCAKOÇ