Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Sinan

Sabitlenmiş gönderi
İnsan kendini tanımak için okur.
Sayfa 271Kitabı okudu
Reklam
Hem hatalarımızdan hem de başarılarımızdan ders almasını bilmeliyiz. Doğal olarak kimse cezalandırılmaktan hoşlanmaz. Size zarar veren bazı hataların kaynağını bulduğunuzda o hataları bir daha işlememeye gayret edersiniz, borsada yapılan hatalarsa insanı iki nazik yerinden vurur - cebinden ve gururundan...
Sayfa 121 - Scala Yayınları 102. BaskıKitabı okuyor
İnsan karşılığını alamadıktan sonra haklı çıkmış ne yazar?
Sayfa 117 - Scala Yayınları 102. BaskıKitabı okuyor

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İç içe geçmiş düşünceler zihninde kördüğüm olmuş, saatlerce bir oyana bir bu yana dönerek boş yere uyumaya çalışmıştı.
Sayfa 127 - Koridor YayıncılıkKitabı okuyor
Bildiğini bildirmek için Bilmemeyi öğrenmelisin. Tam kalasın diye.
Sayfa 23 - Yapı Kredi Yayınları 30. BaskıKitabı okuyor
Reklam
Benim söylemek için çırpındığım gecelerde, Siz yoktunuz.
Sayfa 21 - Yapı Kredi Yayınları 30. BaskıKitabı okuyor
Yaşamak değil Beni bu telâş öldürecek.
Sayfa 19 - Yapı Kredi Yayınları 30. BaskıKitabı okuyor
Sinan
@sinannoyan·Bir kitabı okumaya başladı
Çiçek Senfonisi
Çiçek SenfonisiÖzdemir Asaf
8.8/10 · 6,9bin okunma
208 syf.
·
Puan vermedi
·
8 günde okudu
Bütün Şiirleri 3
Bütün Şiirleri 3Şükrü Erbaş
8.3/10 · 2.456 okunma
Bin çeșit sarının içinden geçtim. Yollar kirpikti. Evler yapraktı. Kocaman bir ağaçtı gökyüzü. İnsanlar toprağın elleriydi. Bulutların kum saatinde bir büyük zaman. İçimde sözünü bulamamış hayatların gizi. Çaresiz iyiliktim. Ekimdi, kasımdı. Bir kadın bembeyaz susmuştu. Dışarda gecenin siyah lalesi. Camlar acıydı. Ağzımda karıncalanmış bir dünya. İğde kokularından yaz ölüleri. Soğumuş sözdüm. Gözlerim çocukluğun yıldızları. Her arzu bozkırla yaralanyordu. Yagmurun raylarında bir tren. Bir istasyon unutmaktı öteki gökkuşağı. İnsan geçmişi değil geleceği bağışlarmış. Alnımda ışığı kalmamış harfler. Gittim, anıların kederine inanarak Şiirmiş, aşkmış, iyilikmiş.. bir çınlama boşlukta... kaldım öylece...
Sayfa 184 - Kırmızı Kedi Yayınları 12. BasımKitabı okudu
Reklam
Sana yazıyorum ya, deniz benden önce başlıyor beklemeye. Siyah bir uykudan binlerce rüya kıpkırmızı uyanıyor. Sonra akşamlara dek köpük, sis, uğultu... uzaklıktan büyük resimler çiziyor kumlara su. Senden yana düşüyor dağın gölgesi. Mum çiçekleri gözlerinden salıyor kokusunu. Yollar iyi haberler gibi uzuyor kısalıyor. Senin yerine cümleler kuruyorum kendime Sonra aralayıp her bir harfini, yaşlı bir hevesle sevinçler okuyorum. Yalnızlık öyle cesur, öyle korkak ki... Bir hayal karınca kirpiklerinin sabahına yürüyor. Zaman avuçlarının içinde. Açıyorum, insan olmanın sonsuzluğu; kapıyorum, ölüm dünya olup geliyor üstüme. Sana yazıyorum ya, içimde umutsuz bir güzellik. Her şeye yeniden inanıyorum. Ben bir ay pervanesiyim. Kanatlarım dünya, sözlerim sevgi. Kendime masallar anlatıyorum.
Sayfa 182 - Kırmızı Kedi Yayınları 12. BasımKitabı okudu
Sen ey doğa... büyük yazgısı insanın. Senden öğrendik zamanın acısını. Avuçlarında çocuk kalbimiz; sen hayat bağışladın bize, seni öleceğiz hepimiz.
Sayfa 181 - Kırmızı Kedi Yayınları 12. BasımKitabı okudu
Sonra biz gideriz. Her şey eskimiştir. içtiğimiz su taşa dönmüştür. Bütün uzaklar bir kirpik kırılmasıyla bitmektedir. İnsanlar değil mezarlar büyümektedir. İçimizdeki çocuk erken susmuştur. Kime seslensek ses veren bir başka bizdir. Korku kapımız, pişmanlık penceremiz olmuştur. Herkes kendi kuyusunda nilüfer. Günlük cezamızdır dünya. Sevmek, can sıkıntısı kefenimizdir.
Sayfa 180 - Kırmızı Kedi Yayınları 12. BasımKitabı okudu
Bütün güzellikler gibi bir gecikme bu da. Varıp acısını çocukluktan alan. Büyüyecek ölüme kadar. Hangi sevgi sözünü söylesem yalnızlık, hangi zamana sitem etsem hayat...
Sayfa 178 - Kırmızı Kedi Yayınları 12. BasımKitabı okudu
Uzak yok. Yakın yok. Bunca yıl yaşamamışım. Kumlar uğultu, ağaçlar sis, toprak bunaltı. Deniz ilk günkü bilinmezliğinde. Bir sıkıntı pervanesi güneş. Umut gibi umutsuzluğun da acısı bitti. Sabır denilen ceza da soğudu yürek. Kalktım yürüdüm elimdeki çaresiz soruyla: İnsan neden hep sona bırakır kendini?..
Sayfa 177 - Kırmızı Kedi Yayınları 12. BasımKitabı okudu
"Bir bedende yașayan iki insanın verdiğinden daha büyük bir acı yoktur."
Sayfa 120 - Koridor YayıncılıkKitabı okuyor
1.198 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.