Zeyneb Yılmaz
@sizofrenikzeynep
Hiç bir şey ve her şey bir zarfın içinde usulca kayboldular. Oysa zaman, gerçekleri ile gözümüzün önünde sert rüzgar gibi yüzümüze çarpıyordu.
Fotoğrafçılık ve Kameramanlık
İstanbul
İstanbul, 4 Ağustos 1995
370 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnsan kaderinin büyük taraflarından biri de, bugün attığı adımın kendisini nereye götüreceğini bilmemesidir.
Sayfa 50 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Hemen herkesin yalnız kendisinin anlatabileceği bir hikâyesi vardı. Hemen herkes birkaç kişiye ağlıyor ve âkıbetini hâlâ bilmediği bir sevdiğini bekliyordu.
Sayfa 32 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Ancak sevdiğimiz şeyler bizimle beraber değişirler ve değiştikleri için de hayatımızın bir zenginliği olarak bizimle beraber yaşarlar.
Sayfa 11 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kendimiz olarak yaşayabilmek için, onunla her an hesaplaşmaya ve anlaşmaya mecburuz.
Sayfa 10 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Edebiyat bir gösteren, gözler önünüze serilen, bakılandır. Fakat aynı zamanda kapatan, ışıksız bırakandır. Gözleri açan, gönlü açan ama aynı zamanda başka gözler kapatandır.
Sayfa 177 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Umuttur edebiyat. Varılmak istenen ülkeye varma umudu, doğması beklenen insanı görme umudu, çökmesi arzulanan zulüm çarklarının parçalanma umududur.
Sayfa 177 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Zeyneb Yılmaz tekrar paylaştı.
Gölgeyi gerçek, gerçeği gölge yerine koyan insan, kendini aldatmaktan başka bir şey yapmıyor.
Edebiyat inşa etmedir. Bir dünyanın yıkılması, yeni bir dünyanın inşa edilmesidir.
Sayfa 177 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Baharı karşılamalı insan; kendini karşılar gibi, kendini bin türlü karşılamalara hazırlar gibi.
Sayfa 172 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Erguvan faslı, bir bahar müjdesi, bir bahar karşılaması, bir muhabbet çevgenidir.
Sayfa 147 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Bir davettir çay, muhabbete davetin incelikli adıdır.
Sayfa 144 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Üsküdar'da akşam ağırçekim bir hüzne dalıştır. Bir yanda umut, bir yanda acı. Acı ve umudun harman olduğu bir Üsküdar akşamı; acı ve umudun hayata eklediği yeni bir katman: hüzün.
Sayfa 113 - İz YayıncılıkKitabı okudu
İnsan, yaşadığı ve soluduğu dönemin dil hapishanesinin mahkumudur.
Sayfa 89 - İz YayıncılıkKitabı okudu