Tuğçe Ersoy

"Fyodor Dostoyevski, insanın ancak acı çekerek olgunlaşacağını söyler"
Reklam
Dünya ikimiz için yaratıldı Üç milyar insan iş olsun diye geldi yeryüzüne
Ölüm bizi ne zaman yakalayacak? Ne zaman ölümün huzuruyla rahata kavuşacağız?
Sayfa 119Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bana telkin ettikleri dini inançlardan kurtulmuş, huzura ermiştim. Tek tesellim, ölümden sonra hiçlik ümidiydi. Orada tekrar yaşamak düşüncesi içime korku salıyor, beni hasta ediyordu. Ben ki henüz yaşadığım dünyaya bile alışamamıştım, bir başka dünya neyime yarardı benim.
Lâkin tek korkum: yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan.
Reklam
Bir yüceden veya büyük bir mesafeden bakmadan sizleri nasıl görebilirdim? Kişi uzaklaşmadan nasıl gerçekten yakın olabilir?
Çünkü aşk taçlandırdığı gibi çarmıha da gerer sizi. Hem besler, büyütür hem de budar sizi.
Bu hep böyledir, sevgi kendi derinliğini bilmez ayrılık vakti gelip çatana kadar.
İnsan olmak budur; güzellik ve acı, ikisi de diğeri olmadan anlamsız.
Sayfa 338Kitabı okudu
Reklam
“Civan canım, yaşadığımız an’ı hayattan saymıyoruz ve geriye bir şey kalmıyor.”
"Bir insan acıdan delirdiğinde, diğerleri onun acısını değil, deliliğini görürler."
İlk aşk unutulmazmış. Peki ya son aşk? Ölürken ruhunuzun bedeninizden sökülen o son parçası?
149 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.