Bir insanı çileden çıktıktan sonra tanımlamanın kolayına kaçıyoruz. Onun diğerlerinin merhametinden ve iyilik dolu kalbinden ayırt edilir yönünü kötü ve acımasız vicdanıyla tasavvur ediyoruz.
Kim demiş? Neye göre?
Bir insanın, onurunu kaybetmiş bir insanın, öyküsünü basıyor bağrına, bu kitap. Her insan onurunu kaybedebileceğini o ana kadar insandır, iyidir. Ta ki o an gelene ve ipler kopana kadar. Yolumuz bizi yoldan çıkarana kadar. Bastırılan intikam duygusunu ve onurunu yeniden kazanmaya çalışırken tamamen kaybeden o adamın öyküsünü okudum az evvel. Henüz ilk sayfalarda insan psikolojisinin, duyguların acziyetini gördüm, henüz başlarda… okumaya devam edeceğim; çok şey saklıyor bu kitap içerinde,
beklemede kalalım.
