Ümmühan Şamal

Şu dünyayı adamakıllı görmeden, dünyanın ne olduğunu adamakıllı anlamadan buradan gidecek olduktan sonra ne diye buraya geldik sanki?Yaşadığımızın farkına varmayacak olduktan sonra ne diye yaşıyoruz?"
Reklam
Köylere kitap götürmek, çöle su götürmek gibidir!
Gitmek istiyordu...Silahını çekip, atına atlayıp, hiç durmadan, saniye bile dinlenmeden gitmek ve acılara düşmesine sebep olan saltanatın her bir ferdine meydan okumak ve hesaplaşmak istiyordu. Her birine yaptıklarının bedelini ödetmek istiyordu. Ama... Onu belki de durdurabilecek yagâne şey, pencerenin ardında öylece uzanmıştı. Vatan... Ona başka ne mâni olabilirdi ki?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
'Her olay ona nereden baktığımıza bağlı olarak farklı yüzünü gösterir bize'
"Ağaçlar, sığındığım gölgeyi, soluduğum havayı, yediğim meyveyi sağlayan askerler gibidir, elbette selam vereceğim."
Reklam
Reklam
Reklam