Ali A.
@uzartik68
okur, gezer, düşünür
Öğretmen
116 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bir ülkede iktidara geldikleri zaman, amaçları kendilerini zenginleştirmek olan insanlar varsa o ülkede düzen yoktur.
Sayfa 277
“Dilenciler sürüsünü yönetmek yücelik değildir; asıl yücelik zengin ve refah içindeki insanları yönetmektir.”
Sayfa 79
Rus devletinin bundan önceki bütün suçları son derece temkinli bir gölgenin koruyuculuğu altında işlenmişti. Bir milyon Litvanyalının yurtlarından sürülmeleri, yüz binlerce Polonyalının katledilmesi, Kırım Tatarlarının ortadan kaldırılmaları belleklerimizde hâlâ…
Sayfa 77
Okur Takip Önerileri
Deniz Meltemi
Bütün hazları tattım, kitapları okudum,
Ah, kandırmadı; kaçmak, kurtulmak istiyorum.
Bir başka köpükle gök arasında kuşlar
Orada şimdi kim bilir ne kadar sarhoşlar?
Deniz çekiyor, deniz, kim tutabilir beni?
Gözlerde aksi yanan o eski bahçeler mi?
Geceler! Mahzun ışığı mı yoksa lambanın
Beyaz kâğıda vurur, korkar dokunamazsın;
Cahiller arasında yaşayan özgür bir insan mümkün mertebe onların yapacağı iyiliklerden uzak durmaya bakar.
Evet, o, Jön Türk hem de bu sınıf Türklerin en koyu mutaassıplarından idi. Açlıktan ölse bunu saklamayı nefsine ar bilirdi. Neden? İnsan vatanını sevmek, onun selâmeti uğrunda bir vazifeyi deruhde etmekle kabahatli mi olurmuş!
Durup durup şarkılar mırıldanan biz kızın
aklından geçivermem değilse nedir ki şiir…
Tanrım...
Kim yaşıyor ki? Nesneler mi,
çalınmamış bir melodi gibi
geceleri bir arpın içinde duran?
Sular üstünden geçen rüzgarlar mı,
dallar mı, işaret veren,
kokularını yayan çiçekler mi
ya da yaşlanan uzun bulvarlar mı?
Sıcacık hayvanlar mı, yürüyüp giden;
yoksa kuşlar mı, korkup havalanan?
Kim yaşıyor? Tanrı’m, sen mi yaşıyorsun,
hayatı?
Sayfa 98
kaybettiğimiz topraklar ve döktüğümüz kanlar
Aradan asırlar geçse de yine bu acıyı hissedeceğiz ve teessürümüzü nesilden nesile ağlayacak bir miras olarak terk edeceğiz.
Yapraklar düşmede bilinmez nerden,
Gökkubbede uzak bahçeler bozulmuş sanki
Yapraklar düşmede gönülsüz
Ve geceler ağır dünyamız kopmuş gibi yıldızlardan
Kaymada yalnızlığa
Hepimiz düşmedeyiz, şu gördüğün el düşüyor
Nereye baksan hep o düşüş
Ama biri var ki bu düşenleri tutuyor yumuşak ve sonsuz.
yaşadığımız şey tam olarak bu
Bir şehri imar ederken o şehirde yaşayan gençlerin ihya edilmesini ihmal ederseniz, ihmal ettiğiniz gençler imar ettiğiniz şehri imha eder.
Hasret sana ey yirmi yılın taze baharı,
Vaslınla da dinmez yine bağrımdaki ağrı.
Dinmez! Gönülün, tapmanın, aşkın sesidir bu!
Dinmez! Ebedi özleyişin bestesidir bu!
