suyu felsefesiz içerdim
dutu bilgisiz koparırdım
yarılmaya görsün bir nar
fıskiyenin eli istek olurdu aniden
bir kuş ötse işitme zevkinden yanardı göğsüm
bazen yalnızlık, yüzünü yaslardı camın arkasına
şevk gelirdi, kolunu atardı boynuna duyguların
düşünce oynardı
yaşam bayram yağması dek bir şeydi, sığırcıklarla dolu bir çınar
yaşam o günlerde, ışıktan ve oyuncak bebekten bir sıra kuyruktu
bir kucak özgürlüktü
yaşam musiki havuzuydu o günlerde
Sayfa 47 - suyun ayak sesi - Anenmin suskun gecelerine...Kitabı okuyor