Ve sabahları kimse sizi uyandırmadığında, geceleri kimse sizi beklemediğinde ve ne dilerseniz yapabildiğinizde, buna ne dersiniz, özgürlük mü, yoksa yalnızlık mı?
Charles Bukowski
İnce topuklu ayakkabıların üzerinde çılgınlar gibi koşuyordu. Acısı kalbinden ve gözbebeklerinden taşıyordu. Aldatılmış ve reddedilmiş duygusunu kaldırabileceğini düşünmüyordu. Her zaman sadece güzel bir beden ve yüz olarak algılanmaktan sıkılmıştı. İnsanlar onu vitrinde duran bir manken ya da magazinlerin yazıp çizdiği kafalarında fazla kurgulanmış hayali bir insan olarak tanımlamıştı. Kalbi, kıvrak zekası ve ruhu yok sayılıyordu. Bir ailesi olmasını ne kadar çok istemişti. Ama olmadı, başaramadı. Evlenmekle ve iki çocuk doğurmakla aile olunmuyordu çünkü. Yalnızlık onu kahrediyordu. İşte bu yüzden bu çatının üzerinde süzülüyordu.
Ve sabahları kimse sizi uyandırmadığında, geceleri kimse sizi beklemediğinde ve ne dilerseniz yapabildiğinizde, buna ne dersiniz, özgürlük mü, yoksa yalnızlık mı?
- Charles Bukowski
Ahhh benim en uzak gurbeti gösteren sılam
kendimi bulduğum her yerde ,kayıp bir evreni ararken kullandığım pusulam
sen yerini bilirsin ;git ve bana güldüğümüz bir memleket getir !
bana ,ikinci kişiye giden tek kişilik bir yolculuk getir,
Getir bana ,belki biraz beyaz belki biraz mavi bulutların oynaştığı,
henuz kimsenin gözlerinin değmedigi
"Hayır yalnızlık değil, tek başınalık.Bile isteye uzak kalabilmek insanlardan."
Kemal Sayar
Ve sabahları kimse sizi uyandırmadığında, geceleri kimse sizi beklemediğinde ve ne dilerseniz yapabildiğinizde, buna ne dersiniz, özgürlük mü, yoksa yalnızlık mı?
- Charles Bukowski
''Yalnızlık vuruyor göğsüme, evimden uzaklardayım. Hoş, dönsem bile bir evim var mı bilemiyorum! Istırap, kanlı ve sıcak bir bıçak gibi sokuluyor etime, ölümcül titremelerle baş edemiyorum artık. Kimseler dokunmuyor ruhuma, sormuyor beni hiçbir kimse; halin vaktin nasıldır. Kelimeler mi tükendi, insanlık mı tükendi, zalimlik mi baş gösterdi topraktan! Acı feryatlarım suratlara çalınırken, herkes bakıyor temelsiz öfkeyle; nedir, anlatın, bu derdinizin sebebi... ah, siz insanlar... bir kurşun, bir silah alın ve tamamlayın sebebinizi.''
Z.a
"Yalnızlık tüm seçkin zihinlerin yazgısıdır. Zaman zaman bundan yakınacaklardır; ama her zaman kötünün iyisi diye bunu seçeceklerdir."
Arthur Schopenhauer
Kimse beni onları sevdiğim gibi sevemedi. Hayatımdaki herhangi bir insan, kim olursa olsun. Bu yüzden yalnız kaldım. Ama bu şerefli bir yalnızlık. Çünkü sahte sevgidense yalnızlığı seçen taraf bendim