Kemal Yalçın Gönderileri
Kemal Yalçın kitaplarını, Kemal Yalçın sözleri ve alıntılarını, Kemal Yalçın yazarlarını, Kemal Yalçın yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Kuş kanadı kalem olsa yazılmaz bizim derdimiz."
Sayfa 126Kitabı okudu
"Kendini sevmeyen başkasını da sevmez."
Sayfa 124Kitabı okudu
"Çaresizliğin acısı hiçbir acıya benzemez."
Sayfa 161Kitabı okudu
"İnsan demirden sağlam, ipten naziktir. Kayaları taşır sırtında ama bazen bir sözü taşıyamaz."
Sayfa 97Kitabı okudu
"Sesi sonbahar dalları gibi yapraksız ve soğuktu."
Sayfa 60Kitabı okudu
"1908'de doğmuşum, yaşım geldi seksen altı seksen yediye. Acılarla, savaşlarla geçti ömrümüz.
Bundan sonra alayı iyilik olsun. Bir daha savaş görmeyelim! Benim evlatlarım benim gibi yaşamasın...Benim gibi yaşama olmaz bundan sonra, olmamalı, olamaz!"
Sayfa 103Kitabı okuyor
"Bence, eğer dilleri, kültürleri yok etmek için harcanan emekler, yaşatmak için harcansaydı, Anadolu bugün bambaşka olabilirdi. Kültürel, sanatsal, bilimsel ve ekonomik yönden daha çok gelişebilirdi."
O akşam dünya yaşamaya değecek kadar güzel ve baharlıydı.
İnsanların anlayışları, düşünceleri değişmeli. Bir insan kendi inancından olmayanları da kendisi gibi görebilmeli. Eğer insanlar kendisi gibi düşünmeyenleri, kendisi gibi yaşamayanları da saygıyla kabul ederse bir toplumda huzur olur, barış olur, ilerleme olur.
Hayat, sırf çalışmakla, para biriktirmekle geçmez ki! İnsanlar aynı zamanda konuşmak, derdini, tasasını, sevincini paylaşmak; dini ihtiyaçlarını gidermek ister.
Arsen, “Babam anlatırdı…” sözleriyle çok uzaklara uçup gitti.
-Zara’nın önünden Kızılırmak akar. Gürdür. Bahar aylarında coşar, delirir. Ürkütür insanı. İşte böyle bir zamanda Kızılırmak’a bir tilki düşmüş. Akıntıya kapılmış. Kurtulmak, kıyıya ulaşmak için ne ettiyse olmamış. Kızılırmak büyük, tilki küçük. Çaresiz kalıp ölüme doğru sürüklenirken, “Zaten ben Karadeniz’e gidecektim!” demiş.
Sayfa 200 - Birzamanlar Yayıncılık
Benim büyükbabam Stepan Kirakossian İstanbullu idi. Gomidas’ı görmüş. Gomidas bir gün büyükbabamın okuduğu okulu ziyarete gelmiş. Öğrencilerle sohbet etmiş. “Çocuklar size bir soru soracağım,”demiş, “Bakın okulun önündeki ağaçta üç kuş var. Bunlardan birini öldürsem geriye kaç kuş kalır?”
“İki kuş kalır!” diye hep bir ağızdan cevap vermişler.
Sadece büyükbabam parmak kaldırmış. Gomidas, “Söyle oğlum!” deyince;
“Hiç kuş kalmaz! Silah sesini duyan kuşlar kaçar gider,” demiş.
Gomidas büyükbabamın başını okşamış.
“Aferin Oğlum! Bir tek sen doğru cevabı verdin. Silah sesini duyan kuşlar kaçar gider,” demiş.
Büyükbabam Stepan bu olayı sık sık anlatırdı.
Sayfa 223 - Birzamanlar Yayıncılık
