Kitabın son sayfasını çevirdiğimde yüzümde buruk bir gülümseme vardı. 16.yı bulduğu ve artık yalnız olmadığı için mutlu, ama artık Piranesi olmadığı için üzgün...
PİRANESİ...
Ev'de yaşıyor.
İçinde yıldızların aydınlattığı salonlar, merdivenler ve koridorlar barındıran, duvarlarını okyanus dalgalarının dövdüğü, suların kabarıp çekildiği bir Ev, bir Labirent...
Ev'de Piranesi'nin Öteki dediği bir kişi daha var yaşayan.
Ev'in güzelliği ölçüsüz, Şefkati sonsuz...
"Ben Ev'in Sevgili Çocuğuyum"