Zirzəmi tavana kimi kitablarla dolu idi. Sevil dedi ki, atası burada müxtəlif insanlardan aldığı kitabları saxlayırmış. Düşünürmüş ki, kitablar heç zaman köhnəlmir, sadəcə unudulur.
Tənhalığın maraqlı bir xüsusiyyəti var. İllər keçdikcə öyrəşirsən. Qorxu və narahatlıq sakitliyə, ağırlıq yüngüllüyə çevrilir. Günəşli, gözəl bir gündə başa düşürsən ki, artıq onsuz yaşaya bilməzsən. Tənhalıq ən yaxın dostuna çevrilib.