Şimdi bu kitapla ilgili şöyle bir şey var. Daha doğrusu konuyu bu kitaba getirmeden önce bu daha genel geçer bir şey bana göre. Bir süredir kitap okuyanların da az çok farkedebileceği üzere, her kitap her zaman okunmaz. Her şeyin bir vakti her şeyin bir zamanı vardır. Ta ki bunu en net bir şekilde gözlemleyebileceğiniz alanlardan biri okuyacağınız
Son İstanbul beyleri ve hanımları...
Sokak satıcıları...
Ev kadınları...
Savaşa giden askerleri...
Esnafı, bankcısı...
Ne varsa âlemde, o var Adem de.
Gelin İstanbul’u gözleri insan manzalarına konuk olalım.
Şiirsel bir anlatımla öykülere kapı aralamış yazar. Yormayan, sıkmayan, düşündüren, sokaklarında gezdiren bir anlatım. Her insanın
Düz yazıyı şiire, şiiri düz yazıya karıştıran şairimiz. Eril söylem içinde yerini alan gür sesli kadin ozanımız. Sadece bu kitabi degil tüm şiir kitapları sade üslupla toplumun herkesimine hitap ediyor. Aşk, ölüm, kadın kısaca hayat onun şiirinin yapı taşlarıdır.
Ada ŞiirleriMelisa Gürpınar · Can Yayınları · 200315 okunma
İlk kitap ile bu kadar sıcak ilişki kurabilmek. Bir tanıdıklık hissi , bir kavuşma anı ya da benden bir parça dökülmüş satırlara dedirten bir duygu.
Şiirsel düz yazı en sevdiğim tür , acemice yazmaya çalıştığımda. Bu kitapla da böyle bir kesişme çok ama çok hoşuma gitti. Şiir yazmak hayatının elzem öğesi olmuş bir şairin okuyucu ile dertleşmesi kabilinde bir eser.
Herkes sever mi bilmem ama ben sevdim.
Bir çocuğun doğduğu andan itibaren ilkokula başlayana kadar ki sürecine şahitlik ediyoruz bu kitapla. Şiir değil, manzume. Dünyayı bir çocuğun gözünden görme fırsatı yakalıyoruz böylece.
Sonlara doğru malesef sıkıldığımı hissettim. Normalde çocuk kitaplarını severim ama bu kitabın yaş seviyesi çok düşükmüş gibiydi. Çocuklara okutulabilir. Vakit geçirmek için yetişkinler de okuyabilir.
Şiirsel düzyazı ile oluşturulmuş bir kitap. Kafayı dağıtmak için okunabilecek yapıda. Melisa Gürpınar, ilk defa duyduğum ve okuduğum bir isim ne diyebilirim ki.
Yazar etkileyici bir kış günü betimlemesiyle kitaba başlıyor. Zeynepin ilk okul arkadaşı birgülü bir kitapçıda görmesiyle anılarını yazmaya başlıyor. Zeynepin çocukluğu ve ilk aşkını anlatıyor. Geçmişteki değerlere kültüre ait bilgiler veriyor. Geçmişe duyulan bir özlem var.
Okul ArkadaşımMelisa Gürpınar · Özyürek Yayınları · 20186 okunma
yitik kent, doğa ve geçmiş zaman izleğinin ardın dan yola çıkarak, biç ulaşamayacağımı sandığım bir salkımsöğütün gölgesıne vardığımda, ruhumun ve bedenimin rüzgarda eriyerek, sanki sessizliğin kaynağına doğru aktığını duyumsadım. Gerçekliğin içinde yaşanılan her türlü sorgulama ve çatışmaları da unutmaksızın, ötelerde, belki de kendi derinliklerimde ürettiğim düşsel serüvenler.
Nazım'ın Memleketimden insan manzaraları adlı harika kitabına nazire yaparcasına, en az onun kadar harika bir kitap. Baştan sonra İstanbul kokan hüzün dolu hikayelerin şiirsel bir ustalıkla anlatımı ile zaman yolculuğu yapıyorsunuz kitabı okurken.
Eski İstanbul ve günümüzde çoktan yok olmuş İstanbul insanı ve onun kendine özgü yaşantısını konu alan öykülerden oluşuyor kitap. Bu öyküler düz öyküler şeklinde değil de şiirsel olarak yazılmış. Bu şekilde öykünün etkisi daha da artmış. Her hikaye kendi içinde ayrı bir hüzün barındırdığından, bu şiirsellik sanki bir ağıt olmuş, her hikâye sonunda feryat ediyor adeta. Osmanlı son dönemi ile Cumhuriyetin ilk yıllarından kesitler şeklinde olan hikayeler dönemin aynası olmuş. Bazı bazı yazar günümüz İstanbul'u ile kıyaslayarak bir nevi eleştirel bir günah çıkarmada bulunmuş. Okurken bir İstanbul sevdalısı olarak çok zevk aldım, bahsi geçen her kişinin ardından yakınım gibi üzüldüm, o dönemlerde yaşayamadığıma isyan ettim.
