İncelemeye, nereden başlayacağım konusunda emin değilim. Yazarın ilk kez bir kitabını okuyorum ve kendimi bulduğum kitaplardan biri oldu. Ama bu kendini bulma bir karakterin özelliklerinde, tepkilerinde, yaklaşım açılarında, söylediklerinde vb. şekillerde değildi. Yani yazarla olan benzerliklerim kişisel değil, aynı hayatı yaşıyorduk.
Kitap hayatın içerdiği her şeye gözlemci bakış açısıyla yaklaşan biri tarafından yazıldığını hissettim. Yani görünürde durur, onu duyarız, onu hissederiz, ama o tamamen farklı bir yerdedir. Algısına giren her şeyi anlamaya çalışır. Seslerin içindeki sessizliği, karmaşanın içindeki berraklığı, anlamsızlıklar içinde anlamı vs. kısacası karanlıklar içinde aydınlığı arayan biri. Karanlıktan karanlığa geçmesine rağmen arayış sürekli devam ediyor.
Çok fazla övmek istemiyorum. Çünkü kitaptaki yazılanların sadeliği ile karmaşıklığı iç içe ve çoğu kişinin bundan hoşlanmayacağından eminim. İşi gücü olmayan, tüm günü ufak tefek işler hariç kendinden uzaklaşacak bir şeyi olmayan adamın gün gün ele aldığı yazılardan oluşuyor. Kitabı yavaş okumamın sebebi üstte belirttiğim "Aynı hayatı yaşama" sebepten kaynaklıdır. Neredeyse her günü için oturup ben de düşünüyordum. Farklı zamanların ve coğrafyanın getirdiklerini anlamaya çalışarak da çok zaman harcadım.
Uzun lafın kısası, eğer gözlemci biriyseniz, günlük hayatınızda boşlukları kendinizle dolduruyorsanız ve baktığınız her yerde sorun görüyorsanız okumanızı tavsiye ederim. Eğer bu özelliklerden birine bile sahip değilseniz, okumayın. Ya sıkılırsınız ya da buhrana girebilirsiniz.
