Selçuk Karadağ İletileri
Selçuk Karadağ iletilerini, Selçuk Karadağ okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Anadolu
Ellerindeki çamuru yıkadı gözyaşlarıyla.
Çamur ellerinden yere aktı.
Ona insan dedi,
İnsan cevap vermedi.
Bir sihirbaz düşün kendini çıkaran kocaman fötr şapkasından.
Kimi hikayeler sanırım yalnız yazılmak zorunda. Başka insanlar o hikayelerin içerisine girdiler mi hikaye iyiden iyiye karmaşık hale geliyor. Peki neden insan en çok bu hikayeleri
vişne çürüğü
İki silüettik bu dünyadan geçen.
Dünyadan geçen ama onu kabul etmeyen.
Kilometrelerce uzaktan izledim,
Postmodern bir geçmişten,
Postmortem bir geleceğe.
Ellerimde yılların hasat yorgunluğu,
Karıncalanan nasırlar.
Göğsümde yılların krizleri toplanmış ağıt yakarlar.
İkimizin gençliği,
Düşük bütçeli bir filmdi sanki.
Bir Fransız sokağında içilen
Kayıp
Gidişiyle bana her sokağında kaybolduğum kocaman bir şehir bırakmıştı.
Eski apartmanlar gibiydi korkularım.
her birinin içerisinde spiral merdivenler Vardı hiçlik hissine uzanan.
Kuru sıkı bir hayatın ateşlendiği yerde Katil belliydi, maktul ise meçhul.
Orijinal olmayan bir dünyada
kopyalanmış insanlar cumhuriyeti.
Tüm mazgallarından dökülüyordu bir yerlere yetişme telaşları.
Sonrası durgunluk, sonrası hasret ve sonrası terk edişler.
Her ilişki bir kitap gibidir,
başlangıç, gelişme ve sonuca sahip olan. Bazılarının sayfaları ise eksik kalmıştır.
Belki de ondan bu koca şehir,
Belki de ondan bu kayboluşlar.
Belki bir gün kaybolduğum,
Tam da yitip gittiğim yerde yeni bir hayat kurarım kendime.
Bir yere yetişme telaşlarımı portmantoya astığım bir hayat. Bazı duvarların, sokakların, spiral merdivenlerin ve mazgalların tanıdık olduğu bir hayat.
Uykusuzluk Hikâyeleri
Selçuk Karadağ
Uykusuzluk Hikayeleri
İnsanoğlunun kırılması en kolay parçası hayalleridir.
Selçuk Karadağ Uykusuzluk Hikâyeleri
Hikayelerini çok uzun zamandır okuyorum. Bir hikaye anlatıyor siz de dinlemelisiniz. Dilini ve anlattıklarını seveceksiniz.
Uykusuzluk Hikâyeleri
Selçuk Karadağ
Zemheri
Tam kalbimden girerken kurşun,
yeni ateşlenmiş bir baretta gibi tütüyordu dudakların.
Canım yanıyordu,
Bırakalım yansındı.
Dudaklarımda yüzlerce yıldır öpüşmemişliğinin verdiği bir çatlaklık,
Ve kollarımda yalnızlığın gri ağırlığı var.
Zemheri bir gecede,
Birer bilye gibi oynuyordum yıldızlarla.
Titreyerek adeta ölür gibi.
Sen ise her zamanki