En Eski Sungur Savran Sözleri ve Alıntıları
En Eski Sungur Savran sözleri ve alıntılarını, en eski Sungur Savran kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
80’li yıllarda neredeyse bir önyargı halini alan bir kanının aksine, Türkiye kapitalizminin 70’li yılların sonunda girdiği bunalımın nedeni 60’lı ve 70’li yıllarda uygulanan iktisat siyaseti programı değildir. Bu program, daha önceki dönemin sermaye birikim tarzıyla genel bir uyum içinde iken, bu birikim tarzının tıkanması sonucunda sermayenin genel çıkarları açısından battal hale gelmiştir. “Yanlış” olduğu için değil, sermayenin çıkarları açısından zamanını doldurmuş olduğu için defteri dürülmelidir.
1960’lı yılların AP’sinin DP’nin mirasçısı olduğu kuşkusuz doğrudur. Ama önemli bir kayıtla: DP içinde sanayi burjuvazisi tâbi bir unsurken, AP bünyesinde yönetici güç bu sınıf dilimidir.
Yapılan Anayasa değişikliklerine ve ilerici hareketlere verilen gözdağına rağmen, işçi sınıfı hareketinin ve kitle muhalefetinin hızını yavaşlatamamış, tersine bu hareketler 1973’ten sonra yenilenmiş bir canlılıkla boy göstermiştir. Bu da, 1960 sonrası rejimin yasal değil siyasal bir kimlik taşıdığını açıkça göstermiştir. 12 Mart rejiminin çözemeden devrettiği bu sorunların yükü, 1970’li yılların zayıf parlamenter rejiminin çöküşünün temelini oluşturacaktır.
24 Ocak ile 12 Eylül’ün birbiriyle bağlantı içinde olan iki tarihsel olgu olduğu açıktır. Ama bu ilişki bir neden-sonuç ilişkisi olarak konulamaz. İkisinin arasındaki çok basit çok daha ince, çok daha derin bir bağdır. Hem 24 Ocak hem de 12 Eylül Türkiye’de sermaye birikiminin ulaştığı somut evrede ve bu evrenin somut tıkanıklıkları karşısında, sermayenin, önündeki engelleri aşmak için yaptığı atılımın birer ürünüdür. Her ikisi de aynı nedenini sonuçlarıdır yani.
Askeri müdahalelere bürokrasinin burjuvazi (ya da bütün toplum) ile çelişkisinin bir ifadesi olarak bakmak, sınıf mücadelelerini bakış alanı dışına çıkarttığı ölçüde sorunu daha baştan yanlış koymak anlamına gelir.
Ordunun müdahale kapasitesi, burjuvazinin hegemonik biçimde yönetme kapasitesine ters orantılıdır.