Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
Sylvain Chomet Yorumları ve İncelemeleri
Sylvain Chomet yorumları ve incelemelerini, Sylvain Chomet kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Sylvain Chomet puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Toplumsal çözülmenin hikâyesi
Okuduğum grafik romanlar içinde frankofonların yeri epey ayrı. Daha katmanlı, hatta bâzen can sıkıcı derecede karmaşık ve ciddi mevzûlara karşı daha sorgulayıcı. En azından Leon 2 bu saydıklarıma gayet uyuyor. Yazının son adımında söylenmesi gereken kanaatimi şimdiden belirteyim: Okuyun.
Yeraltı edebiyatını çeşitli sebeplerden ötürü sevmem.
Çok güzel çizilmiş ve çok da güzel bir hikaye, sonunda tabiki bir şok yaşayabiliyorsun... ama çizgi roman koleksiyonunda olması gereken bir eser... okumaya tutmaya değer...
Leon: Tekinsiz ve Biçimsiz Bir Dünya
Şüphesiz ki bu çizgi romanların okuyucularla buluşmasında ve 20. yüzyılda bu akımın şekillenmesinde dergilerin çok önemli bir yeri var. Spirou (1938-), Tintin (1946-1993), Pilote (1959-1989), Métal hurlant (1974-1987, 2002-2004)… Bu süreli yayınların hepsinin kadrosu yetenekli sanatçılardan oluşuyor. Efsane dergilerden bir diğeriyse ilk olarak 1978’de yayın hayatına başlayan, son sayısı 239 ile 1997 yılında veda eden Belçika menşeli aylık çizgi roman mecmuası À Suivre.
À Suivre’nin sayfalarına birbirinden değerli insanların çalışmaları konuk olmuş. Kimler yok ki! Alejandro Jodorowsky, Hugo Pratt, Jean-Claude Forest, Moebius… Bu yıldızlar geçidini ağırlayan mecmua, aynı zamanda çizgi roman formatı Graphic Novel’in de öncüsü olmuş.
İncelememize konu olan eserse, söz konusu derginin son dönemlerinde kendine yer bulan çizgi roman üçlemesi Leon’un (Léon la came) ilk ayağı. Çizgi roman, René Goscinny (En İyi Senaryo) ve Angoulême (En İyi Çizgi Roman) ödüllerine sahip Fransız ikili Sylvain Chomet (yazar, animasyoncu ve yönetmen) ve Nicolas de Crécy (yazar ve çizer) tarafından yaratılıyor. Gelin KaraKarga Yayınları aracılığıyla dilimize kazandırılan çizgi roman ne anlatıyor bakalım.
Cem Altınışık
İncelemenin tamamı: kayiprihtim.com/inceleme/leon-t...
Leon 1 ve 2 sonrası..
Leonce Houx-Wardiougue 100 yaşına girecek. Geride kalan yıllarına baktığımızda oldukça hareketli bir yaşam onunkisi.
Tutkulu bir sosyalist ancak bir fabrika sahibi, kadınlara ve zararlı her türlü maddeye düşkün ve öleceğine pek de ihtimal vermeyen biri.
Yeni yaşı kutlanmalı, hem de görkemli bir biçimde. Bunun için torunu Geraldo görevlendiriliyor. Ancak bir sorun var: Büyükbabasının hızlı yaşamının aksine Geraldo pek de hızlı sayılmaz.
Gerçek şu ki: Geraldo’nun biraz eğitilmeye ihtiyacı var. Leonce nam-ı diğer Leon, torunu ile ilgilenecek. Büyük bir şefkatle demek isterdim ancak dünya o kadar masum değil. Paris eski Paris değil..
.
Saflığın sınırlarında dolaşan Geraldo, büyükbabasıyla büyük bir değişimin içinde buluyor kendini.. Doğumgünü kutlamalarından ziyade tek bir şeye odaklanıyorlar: kozasından çıkmalı tüm kelebekler.
Aşkla tanışmalı, yaşanılabilir bir dünya kurmalı. Geraldo’nun yapmaya çalışıp çoğu seferinde çuvalladığı gibi..
.
Leon sistem eleştirisine içkin çok sağlam bir kurgu barındırıyor içinde. Hem birinci cildinde hem ikincisinde acı acı gülümsetiyor. Kapitalizmden dine, dinden ikili ilişkilerdeki çözülmelere..
Kirlenen dünyanın tozunu alırcasına..
.
Nicolas de Crecy ve Sylvain Chomet zekalarına hayran kalmamak elde değil. Çizgiler acımasız, net değiller ancak kullanılan renklerle keskinlik kazanıyor. Diyaloglar peşi sıra anlamsız cümleler gibi görünürken, sert bir yumruk gibi midenize iniyor.
.
Ve bir diğer güzellik: çevirilerinde Mahir Ünsal Eriş yer alıyor!
208 syf.
·
Puan vermedi
Kitabı ilk kitabı (Leon - Leon 2) okuduktan yaklaşık 1 sene sonra okuduğum için ilkini tekrar hızlıca okudum. Hem tekrar keyif aldım, hem de konuyu hatırlamış oldum. Ben bu çizgi romanlar ile ilgili olarak "uzman" olmasam da çizimlerin hakkını verebilecek estetik duygudan yoksun değilim. Gelelim kitabın içeriğine; yazarın derdini anlıyorum, konuyu anlıyorum, ancak konuyu anlatmak için neden ilk ciltten bu kadar farklı bir olay örgüsü tasarlamış onu anlamıyorum. Gerçek kurgu hayal her şey iç içe, garip bir kitap olmuş, burjuva, politika, ahlak, din eleştirileri, yer yer güldürse yer yer düşündürse de, 2 bölümden oluşan bu kitabın 2. bölümünde aklın sınırlarını fazlasıyla esnetmişler. Ne alaka şimdi diyeceğiniz bir tutarsızlık kitabın tam ortasında sizi üzmeye başlıyor. Beğenmedim demeyeceğim ama hoşnut kalamadım. Birinci kitabı ise bu vesileyle takdir etmiş olayım. Güzeldi. Not : Kellerle ilgili bölüm şahaneydi, alıntılara yazıyorum.