GİTTİĞİNDEN OLSA GEREK
Gittiğine öfkenmiş belli ki Güneş...
Daha kızgın bakıyor,
Kuzeyinde kuzeyindeki odama...
Kapıyı, pencereyi çarptı,
Aldı ceketini çekti gitti,
DÜŞÜN BİR DAHA!
Bak sarılma o kapının koluna,
İndirip aşağıya da dönersen sırtını bana,
Karıncalar kolumdan çıkmaya başlayacaklar yukarıya...
Bir de duyarsın ki, otururken masada,
Yığılmış kalmış oracığa...
Sonra bakarsın; Önünden geçen arabanın arka koltuğuna,
Sevdiğin adam belki de gözlerini yumuyor hayata...
Biri hızlı hızlı basıyor,