Bir kitabın, birkaç öykünün hiç tanımadığı, hiç bilmediği ve belki de hiç var olmamış güzel kardeşi oldunuz mu hiç?
Ben oldum. İsmiyle müsemma Mutedil Dalgalı’nın hem de.
.
İç içe geçmiş, farklı yollarda ilerlerken direksiyon kırıp da aynı yola kıvrılmış öyküler Mutedil Dalgalı’dakiler.
Ve inanır mısınız her birinin sesi vardı. Her karakterin hatta karakterin eline değen her nesnenin bir sesi vardı. Okumaktan çok dinlediğinizi hissettiğiniz cümleler vardır bilirsiniz, işte öyle bir şey.
Ömür İklim Demir içe dokunup birkaç damara basmakla birlikte şunu da yapıyor: zamanla oyun oynuyor. Geçmişin de bugünün de mekândan bağımsız bıraktığı kokuyu duyumsatıyor.
.
Muhtelif Evhamlar Kitabı ardından Kum Tefrikaları ve şimdi de Mutedil Dalgalı. Sıradaki eseri şimdiden merak eder olmam sevgiden elbet.
.
Nahide Dikel kapak tasarımıyla ~
