Filistin'i düşünüyorum. Lakin Filistin olduğu için değil. Biraz önce hastane bozması bir binanın köşesinde öylece oturmuş acısını yaşayan minik bir çocuk fotoğrafı gördüm. Gördüklerimin sıradanlaşmasini istemediğim için bir kere daha baktım. Acı cekmek için bir kere daha. Bu defa kendi yeğenlerimmis gibi düşündüm. Ah. dedim. Orda öyle çaresiz.. birinin evladı,canı, cigeriydi. Sahipsiz.. çok mu canin acıyor küçüğüm. Keşke yaralarıni bizzat sarabilsem. Kucağıma alabilsem anne şefkati ile...
Gözyaşlarımiz içimize aktı Allah'ım. Kime soralım hesabını? Fazla değil mi Allah'ım? Senden merhametli değiliz fakat; fazla değil mi?...