Ey dünya zevkini düşünüp hastalıktan ızdırap çeken kardeşim! Bu dünya eğer daimî olsa idi ve yolumuzda ölüm olmasaydı ve firak ve zevalin rüzgârları esmeseydi ve musibetli, fırtınalı istikbalde manevî kış mevsimleri olmasaydı; ben de seninle beraber senin haline acıyacaktım. Fakat madem dünya bir gün bize haydi dışarı diyecek, feryadımızdan kulağını kapayacak, o bizi dışarı kovmadan biz bu hastalıklar ikazatıyla şimdiden onun aşkından vazgeçmeliyiz. O bizi terk etmeden, kalben onu terke çalışmalıyız.
Lemalar - 242
Felsefe Okumaları
<•••>FELSEFE OKUMALARI<•••>
1. Schopenhauer - Say yayınları dizisi
2. Schopenhauer - İsteme ve Tasarım olarak dünya
3. Schopenhauer - Aşkın metafiziği
4. Rudiger Safranski - Felsefenin yaban yılları( Schopenhauer biyografisi)
5. Nietzsche - Böyle buyurdu zerdüşt
6, Nietzsche - Putların Alacakaranlığında
7. Nietzsche - İyinin ve kötünün
1900'ler...
212- Sandokan: The Tigers of Mompracem - Emilio Salgari
213- Kız Kardeşim Carrie - Theodore Dreiser
214- None but the Brave - Arthur Schnitzler
215- Kim - Rudyard Kipling
216- Buddenbrook Ailesi - Thomas Mann
217- Baskerville'lerin Köpeği - Sir Arthur Conan Doyle
218- Karanlığın Yüreği - Joseph Conrad
219- Güvercinin Kanatları - Henry
Peygamberimizin -yüz binlerce salât ve selam O'na olsun- Tebûk'taki hutbesinden...
"Sözlerin en doğrusu, Allah'ın kitabıdır...
Yolların en güzeli, peygamberlerin yoludur.
Ölümlerin en şereflisi, şehitlerin ölümüdür...
Amellerin en hayırlısı insanlara faydalı olandır..."
Hutbenin sonunda Efendimiz (sas) şu duayı üç kez tekrarlamıştır:
"Allah'ım! Beni ve ümmetimi bağışla!" (Beyhakî, Delâİl, V, 241-242)
*
Bizim de duamız ancak şu olabilir:
Allah'ım! Bizi kendine layıkıyla kul, Peygamberine layıkıyla ümmet eyle!
#alıntı
Gazzâlî ise, Muhâsibî’nin er-Ri‘âye’sinden de istifadeyle hasedin sebeplerini daha ayrıntılı olarak şöyle sıralar: Düşmanlık ve kin gütme, üstünlük duygusu (teazzüz), kibir, böbürlenme (ucüb), ulaşılmak istenen şeylerden mahrum kalma korkusu, makam ve mevki tutkusu, ruhun kirlenmesi.
(İhyâ, III, 242-243)
Bakara Suresi Tefsiri
Sahâbeden Üseyd b. Hudayr bir gece hurma yığınının yanında Kur’an (Bakara sûresi) okurken atı birkaç kere ürküp heyecanlanmıştı. Üseyd atın, çocuğu Yahyâ b. Üseyd’i çiğnemesinden kaygılanarak kalktığında başının hizasında (gökte), ışıklarla donatılmış bir tavan gördü. Tavan gözünün alabildiğine, semanın derinliklerine doğru uzayıp gidiyordu. Üseyd, Resûlullah’a gelerek durumu anlattı. Resûlullah ondan Bakara sûresini okumaya devam etmesini istedi. Fakat çocuğuna bir şey olmasın diye okumaya ara verdi. Sabahleyin durumu Hz. Peygamber’e söyleyince şöyle buyurdular: “Onlar seni dinlemeye gelmiş meleklerdi. Eğer okumaya devam etseydin sabah olunca onları herkes görecekti, kendilerini halktan gizlemeyeceklerdi” (Müslim, “Müsâfirîn”, 242).