Her harfin birden fazla sesi, yazının da bir müziği var.
(S: 242) kitabın ortası 
Med-Cezir
Yaşam yalnızlıktır, derin bir yalnızlık
Med-Cezir 
Elif Şafak 'ın kadınlık, kimlik, kültürel bölünme, dil ve edebiyat konulu yazılarından bir araya getirilmiş bir seçki. Kitabı, Med-Cezir
Kitaba genel bakış ". bir gün bir bilge, kendi türleriyle uçmayı reddeden iki ayrı cins kuşa rastlar yol kenarında. Hayli merak eder bu iki farklı yaratığın nasıl olup da kendi aileleriyle, ait oldukları yerlerde yaşamak istemediklerini, nasıl olup da bir 'yabancı'yı kendi kardeşlerine yeğlediklerini.
Ne de olsa her yolculuk geri dönememe ihtimalini taşır bağrında..
(S: 198).
Keyıfli okumalar Med-Cezir
Kitap yorumum
BABAANNEM
Babaannem kitabının yorumuyla sizlerleyim. Bir babaannenin yürek burkan hayat hikâyesini okurken hüznün kollarında bulacaksınız kendinizi. Maraş'ta başlayan yolculuğumuz İstanbul'da devam ediyor. Film tadında bir kitaptı.
Babaannem kitabından bahsedecek olursam; Çatık kaşlı, asabi ve asık suratlı babaannesi torununa masallar anlatırmış. Şimdi ise babaannenin kendi hayat hikâyesini dinliyoruz. Her şey 1930'da Maraş'ın Yörükselim Mahallesi'nde dünya ile tanışan Cemre'nin hayat hikâyesi. Cemre daha yirmi günlük bebekti annesi vefat ettiğinde. Songül ablasının emanetine sahip çıktı ve kol kanat oldu.
Cemre'nin babası hayırsızın tekiydi. Bağı bahçeyi satan adam İstanbul'a kaçmış ve burada kendinden yaşça büyük bir kadınla evlenmiş. Elimdeki avucundaki parayla bir kıraathane açan adam kumara alışmış. Bu kumar alışkanlığı yüzünden hem parasından hem de evliliğinden olmuş. Sokaklarda yaşamaya başlayan adam bir gün donarak can vermiş.
Babaannenin ağzından 1960 Darbesini ve Maraş Olayları'na da şahitlik etmekteyiz. Yoksulluğun pençesinde bir kadının hayat mücadelesi gözler önüne seriliyor. Kitapla kalın dostlar
#babannem 
Murat DURMAZ 
Şaban Alıyev 
Leyla Şeker #leylaninkitapütopyasi
#okudumbitti #kitapyorumu #bookstagram #kesfet #kesfetteyiz #erdeminkitapligi #babaannem #muratdurmaz #azkitap #242
Yavaşla, Kemal Sayar’ın en çok okunan kitaplarından birisidir. Kitapta bir çok noktaya değiniliyor. Merak edenlere kitabı okumalarını tavsiye ediyorum. Yazar, bizlere “Bu dünyadan bir defa geçeceksiniz” diyor. Acaba bunun farkında olarak hareket edebiliyor muyuz? Bu üzerinde kafa yorulması gereken güzel bir konu.
Benim kitaptan yola çıkarak değinmek istediğim başka bir nokta var. Kitapta, “Var olmak, sırtını ötekine yaslayabilmektir.” cümlesi yer alıyor (sayfa 242). Üzerinde düşünülmesi gereken bir cümle olduğu kanaatindeyim. Günümüzün en önemli problemlerinden birisine dikkat çekiliyor. ‘Güvenmek’ ya da ‘Güvenememek’… Hem toplum olarak hem de birey olarak kimse kimseye güvenemiyor. Eskilerin dediği gibi ‘insan, insanın kurdu’ oluyor da ‘insan, insanın yurdu’ olamıyor. İş yerlerimizden tutun da arkadaş ortamlarımıza kadar her yerde güvensizlik hakim. Maalesef, var olmak için sırtımızı kimseye yaslayamıyoruz. Hepimizin yaşadığı ancak kimseye söyleyemediği/söylemediği huzursuzluğun sebeplerinden birisinin de bu olduğunu düşünüyorum. Yavaşla kitabını okumayı bugün bitirdim ve kitabın son sayfalarına doğru okuduğum bu cümle yüreğimin derinlerine bir sızı gibi saplandı. Güven, güvensizlik, güven eksikliği…
Yavaşla 
Kemal Sayar
Kitap; iletişimin biz insanlar için ne denli önemli olduğunu anlatma derdinde. Hatta kitabın bazı kısımlarında okuyucu için uygulamalar hazırlanmış. Yani kitabı okurken kendinizi biraz daha tanımak için testler yapıyorsunuz :) Kitap genel olarak faydalı ancak kitabın son kısmına katılmadığımı söylemek istiyorum. Şunu da belirtmek isterim Bakara Suresi 256.ayet bir kere geçmesine rağmen, Akletmemizi isteyen ayetler: Bakara Suresi’nde 44,73,75,76,164,170,171,242. ayetler, Al’İ İmran Suresi’nde 65,118. ayetler, Maide Suresi’nde 58 ve 100. ayetler, En’am Suresi’nde 32,126,151.ayetler…ve daha birçok yerde bu ayetten var. Yani İslam bizlerden akletmemizi, sorgulamamızı istiyor. 
İnsan İnsana 
Doğan Cüceloğlu
