Tufan kimi eşqindən əgər coşsa dənizlər,
Qərq olsa da yelkən kimi qəlbim, səni izlər.
Afət yaranıb qəlb evini yıxmağa eşqin,
Ən qorxulu afət, ona qəlb eşqini gizlər.
Gəz sinəmin üstündə, sən ey afəti-dövran,
Qəlbimdə uzun xatirə qalsın dərin izlər.
Eşq öylə günəşdir ki, onun zərrələrindən
Bir anda olur lalə kimi incə bənizlər.
Eşqin o böyük qüdrətin əfsununa qarşı,
Mir Mehdi, bükülmüş nə qədər dağ kimi dizlər
Yanlışdı səni bənzədim ulduzlara, gözlər,
Var hər baxışında yeni aləm, qara gözlər!
Gen dünyada saldın məni bir gün dara gözlər, Yetməzdimi bu, sonra da çəkdin dara, gözlər!
Bir qəmzə ilə baxmağı öyrənməyə səndən Ceyran dayanıb gündə gərək yalvara, gözlər!
Min dastana sığmaz o baxışlardakı məna,
Ceyran hara, bir söylə görüm, sən hara, gözlər!
Mir Mehdi deyir: neyləmişəm mən yara, gözlər?
Müjganı ilə qəlbimi etmiş yara gözlər.
Gördüm o gözəl çöhrəni al tüllər içində,
Sandım ki, qızılgül görürəm güllər içində.
Sünbüllərin ətri xoş olur bağda, çəməndə,
Yox saçlarının bənzəri sünbüllər içində,
İllər dolanır hüsnünə təsir edə bilmir,
Sən qəlbə yatan ay kimisən illər içində.
Dünyada gözəl çoxsa da, lakin sənə bənzər
Biz nazlı gözəl görməmişəm ellər içində.
Mir Mehdi vüsal həsrətini qəlbinə salmış,
Yar, qoyma onun qəlbini nisgillər içində.