Baran AYYILDIZ
@AAbdullah
262 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Dindarlar, tıpkı benim gibi, varsıl bir yaşam içinde işlerini büyütmeye ya da ellerinden tutmaya çalışıyorlar; feragatten, acıdan, ölümden korkuyorlar ve öteki inançsızlar gibi yaşıyorlardı; isteklerini doyurarak, inançsızlardan daha kötü değilse bile onlar kadar kötü yaşıyorlardı; tıpkı benim gibi. Sahip olmakla feragat, acı ve ölum korkusunu yok edecek bir zihniyetleri yoktu, olsaydı bir korkulan olmazdı. Yaşamaya da devam ediyorlardı işte böyle.
Peki inanç nedir? İnanç, sadece görülmeyenlerin görülmesi.duyulmayanların duyulması, sadece vahiy, insanın Tanrı ile ilişkisi, sadece insana söylenmiş, emredilmiş ya da yasaklanmış şeylerin kabul edilmesi değil, insanın kendini yok etmesinden kurtaran sosyal hayatın zenginliklerinin öğrenilmesidir; inanç hayatın kuvvetini anlamaktır. Eğer ona bir şeylerin yaşamayı emrettigine inanmasa, o zaman yaşayamaz; insan yaşıyorsa inanıyor demektir; inanmıyorsa zaten yaşamıyordur. Ölümlünun sahteliğini idrak etmediğinde, ister istemez, ölümlüye inanır; idrak ettiğin
de ise sonsuz olana.
Cehalet hep aynı sözü fisıldar: Bilmediğin bir şey varsa saçmadır o.
Okur Takip Önerileri
Ya da hayat olmasa, benim aklım da olmaz, yani akıl hayatın varlık sebebidir; hayat her şeydir. Akıl hayatın meyvesidir ve bu akıl bu hayatı inkâr etmektedir.
Herşey boş. Doğmamış olana ne mutlu.
Ölüm, hayattan daha iyi, hayattan kendini kurtarmak gerek.
Bilgeliğin olduğu yerde fazlaca üzüntü var. Çok öğrenmek isteyen kişinin çok acı çekmesi gerek.
'Hayattan uzaklaştığımız ölçüde gerçeğe yaklaşırız'
"Dünya, sonsuz ve akıl almaz şeydir. insan hayatı bu akıl almaz evrenin akıl almaz bir bölümüdür.
Hayatın anlamı meselesini çözmeye çalışırken ormanda kaybolmuş bir insanın hissettiği duyguların aynısına sahiptim.
Soru: "Ne için yaşıyorum?" Cevap: 'Sonsuz büyük mekânda, sonsuz zamanda, sonsuz küçük parçacıklar, sonsuz küçük bileşimler içinde değişirler ve eğer bu değişimlerin yasalarını kavrayamadığın için bu soruyu soruyorsun; yani, yeryüzünde niçin yaşadığını da hiç anlayamazsın. 'Deneyimsel bilimlerin hayatın bu sorusuna karşı cevabı, genel olarak böyle anlatılabilir sanırım.
Sonsuzun başı sonu veya iyisi kötüsü olamayacağı gibi yalını karmaşığı da olmaz.
'Niçin doğdum? Niçin yaşıyorum? Niçin istiyorum? Niçin çalışıyorum? Niçin öleceğim". Ya da şöyle de ifade edilebilir: 'Hayatımda kaçınılmaz olan ölümümle yok olmayacak bir anlam var mıdır?"
Yok oluşa giden bir insanın kurtuluş araması gibi... Koca bir boşluk geçti elime.
Beni hayattan uzaklaştıran güç, iradeden daha yaman, daha ağır, daha kapsamlıydı. Daha önceki yaşama içgüdüsüne benzer ama aksi istikametinde bir güçtü bu. Ne kadar kuvvetim varsa hepsini kullanarak hayattan kaçıyordum. İntihar düşünce- si mükemmelleşme eğilimini savunmak kadar basit geliyordu. Bu düşünce oldukça cazipti. İntiharımı engellemek için kendime telkinler yapmak durumunda kalıyordum. Hatta, evdeki bütün iplerin benden uzak tutulmasını, saklanmasını emretmiştim.
İnsan sorularına cevap bulamazsa yaşayamıyor ve sorular cevaplarını bulamadığında peşlerine yenilerini farklı güçlükte takıp karşına dikiliyorlar.